annem okursa okusun, kusura bakmasın kimse ama, benim annem hiç anne gibi olmadı giderek de ben degil o benim çocugummuş gibi hissettirmeye devam ediyor. hop çeker ankaraya istanbula gider saçma sapan bi iş için, ne babama sorar ne bana. en önem verdiginiz şeyleri unutur, düşünmez, çıldırtır insanı. sanki hiç bitmeyen bir ergenliği yaşıyor bu kadın, deliricem artık. bir gün müslümanlıktan nefret ediyorum der, öteki gün bi bakarsın oruç tutmuş. yolda laf atarlar gelir bize bayıla bayıla anlatır. babamla özel hayatları ne varsa anlatır yine bize, anlatma anne dedikçe kime anlatıcam kızlarıma anlatmazsam der. her ay bir kaza yaptıgı halde yine araba kullanır. gider doktorların da en manyagını bulur, bir sürü depresyon ilacı kullanır, hergün başka biri olur. kızına senden daha seksiyim gerçegini kabul ettirmeye ugrasır aman zaten biliyoruz ben kim seksilik kim. kendi önemsedigi şeyler dışında hiçbişeyin önemi yoktur onun için. eskiden daha baska biriydi sanki ya da ben çok küçüktüm ama bilmiyorum. ooof diyorum anne oof of of şu hayatta kimse senin çektirdigin ofları çektirmedi bana. daha da yazamıyorum tanıdık  birileri okuyordur muhtemelen, bazı şeyler aile içinde kalmalı, ama annem sanki bu dünyadan degil çizgi filmden gelme.

annelik içgüdüsü süper bide. kocamı ilk gördügünde hiç gözüm tutmadı dedi sonra çok sevdi. biz evlenirken anlaşamazsınız ayrılırsınız dedi tam tersi oldu. kardeşim öss deyken çok iyi geçiyor çok rahat şimdi hissediyorum anneyim ben dedi, kardeşim sınavda sıçtı.(normal performansına göre) aha geçenlerde 2 saksı gardenya aldık ikea dan bir kardeşime bi bana, kardeşime onu alma şunu al diye ısrar etti, kardeşim onu dinlemedi kendi begendigi çiçegi aldı. aynen şöyle dedi annem, kelimesine dokunmuyorum :"ablanın çiçeği açıcak seninki nah açıcak" ve sonuç. benim çiçek kurudu, kardeşiminki ise 3 çiçek açtı. ah anne ahh ah! adamı deli edersin sen, deli.