Bugün Halloween kutlamaları olacak diye londra gecelerinde şöyle bir dolaştık ve gördük ki insanlar gerçekten şahane kıyafetler hazırlamışlar.. tembellikten çok resim çekemedik, ama bu kont amcayı görünce "hey dracula, bi resim?" demekten kendimi alamadım, zaten eğlence modunda olan adam, hayır demedi, mehmet de ama biraz korkutun!! deyince, adam da direk damardan girdi napsın :)

‎4 günde işten ayrılarak bir rekora imza attım kendi tarihimde, mutlu muyum evet, gururlu muyum hayır, emin miyim evet, şaşkın mıyım evet çünkü cazgırla cazgır olamadım..genelde bana elini beline atanlara ben de höheeyt diye dalarım sanki ama dün yapamadım...diyemedim diyemedim diyemediiim diye bi şarkı vardı, o çalıyo şu an arka fonda :p

Ne istediğimi bilmiyorum belki ama...
Ne istemediğimi çok iyi biliyorum.

Tam Karsimda kocaman   saatler  var yan yana

Los angeles diyor- 03:04 new york 06:04, London 11:05 oldu simdi, hong hong 18:05 ve Sydney 20:05

Arup'un londradan sonraki buyuk subeleri sanirim bunlar, daha 2 gundur burada calisiyorum

 

Bu kalici bir is diye icim sikiliyor dogrusu? Hayatimin gene duzenli bir ritme girmesini istemiyorum… bir sure sonar gene kacayim burden, baska yere gideyim, ordan da baska yere.

 

Belki de herkesi cok ozledigim icin mi, ya da haberlere bakip mutlu bir tanecik olay bulamadigim icin mi.. Takimimiz fikra gibi bir Portekizli bir Turk –ben-, bir hintli, bir iranli ve bir ingilizden olusmakta. Portekizli arkadasi cok sevdim, depremi soyledi cok uzuldum isallah akraban yoktur etkilenen dedi, ne kibar, ne dusunceli, burada alisik olmadigimiz hareketler

 

Allah depremzedelere sabir versin. Sehit annelerine de. Simdi turkiye cogu insan icin kacilip gidilmesi gereken bir yer belki, ama ben cok ozledim ve muhakkak geri donucem. Allah izin verirse tabi ki J

 

Isteki ilk gunlerim oldugundan yazmaya cok vakit bulamiyorum. Bu postu email ile gonderiyorum zaten. Arkadaslarimin maillerine bile cevap veremedim henuz. 

Sadece şunu düşünüyorum

Biz iyiyken onca insan kötü.
Hayatları mahvolan, sevdiklerini yitiren insanlara baksana...
Tamam şükrediyoruz ama o insanlardan ne ayrıcalıgımız var. Onlar olabilirdik.
Hepimiz insanız, hepimiz ortak bir tarihin, ortak bir memleketin, hadi o da yetmiyorsa bu gezegenin vucudu degil miyiz?
yardım etmeliyiz.
Hepimiz bir gün başımızı topraga koyacagız.
O gün geldiginde, yaşanan acılara inek gibi bakmış olmanın pişmanlığını duymamak için,

YARDIM EDİN.

bugun yeni isime basladim. warren street'te telecom tower'in orada

ya bazen ne kadar özenirsem özeneyim ikiyüzlülük ettigim olaylar oluyor ya da çok bilmişlik ettiğim

keşke olmasaydı ama sanırım ikiyüzlü olmamak kimi durumlarda, imkansız.

Terörü atatürk fotoğrafı paylaşarak mı bitireceksiniz?? Hayır adam öleli kaç sene oldu hala ondan medet umuluyor ya, komik yani, gerçekten komik. kıçımızı kaldırıp bizim bişeyler yapmamızın vakti gelmedi mi sizce? Atatürk şeriat ve terör kalkanı değil... o kalkanlar çoktaaan indi. Tamam anladım Atatürk çocuğusunuz da bugüne kadar ne boka yaradı bu çok afedersiniz, sorsam ilkelerini bile sayamazsınız, gerçekten dayanamıyorum artık şu göstermelik Atatürkçü imaj kaygısına.

Beslenme Çantasına şöyle daha güzel daha dinamik bir arayüz yapmak istiyordum aslında bulduğum ilk temayı hönk diye koydum ama fena olmadı bence. Resimlerle fontlarla renklerle uğraştım azcık. Umarım beğenilir. Ege ve Özge begendi, naz beğendi, deniz beğendi, birileri daha beğendi, annem'e sordum fakat yanıt alamadım.
siz begendiniz mi?

yeni bir işe başlıyorum. yalnız müdürüm olacak şahsiyet gapgaymiş bunu gördüm. resimlerini gördüm malum sosyal platformda, açık poposuna arkadaşı ananas dayamış falan, şoktayım hala.

Şimdi böyle bir şey çıkmış, sizinle anonim sohbet yapılması için. yani sizin siz olduğunuzu bilen, ama kim olduğunu bilmediğiniz biriyle konuşuyorsunuz. connected2.me

Sizce korkunç değil mi? Bence gerçekten ürkünç. İnsanlar, ne aranıyorsunuz neden hesap açıyorsunuz bu sitede  hayat bu kadar masum ve güzel değil :)

bir insan bu sitede neden hesap açar; ya gerçekten iyi niyetle eğlenmek için (ki epey boş vakti olması lazım bence), ya bana aşık biri var mı umuduyla, ya da Allahtan belasını aradığı için bence :)

şu ugg isimli ucube botlar 3 sene önce çıktı çıkmasına da bir türlü ortadan kaybolmadı.

Kendime soruyorum çoğu zaman,

Biz türk müyüz.
Bakıyorsun gazetede çıkan haberlere, 12 yaşında kızın kendi rızası ile ilişkiye girdigine karar vermiş mahkeme. Türk mahkemesi.

Bakıyorsun faşizm hala en popüler kimliklerden biri.
Bakıyorsun içki içeni dövüyorlar
Namaz kılan ya da biraz dine düşkün herkesi yobaz ilan ettikleri gibi.
Bakıyorsun modern geçinen herkes bir çeşit angutluk hastalıgına tutulmuş.
Bakıyorsun yobazlar hala ve ısrarla agızlarından köpükler saçıyorlar.

Ne kadar spekülatif, ne kadar kokuşmuş bir ahlak anlayışı var Türkiyenin.
Görünürde Herkes eğitimli. Herkes bilgili. Ama içini açıp baksan teneke gibi bomboş herkes.
Moderni ayrı manyak, yobazı ayrı manyak herkeste bir kendini bilmezlik.

Teyzeler desen, sabah programı orospularını bağırlarına basıp mahalledeki felankes'in kızının adını çıkarır.
Amcalar desen 50 li yaşlarına bakmadan küçücük kızlara sulanır.
30'lu yaşların modern insanları, kendi cicişliklerinde, atatürkçülüklerinde, at gözlükleri ile loyloy yaşayıp gidiyorlar.

İyi kalpli namuslu kendi halinde insanların ülkesi türkiyeye ne oldu? hangi yıl aralığında son buldu.
sadece kendini düşünen, bencil, ikiyüzlü ahlak anlayışını yedigimin insanları, siz kimsiniz lan.

Aman karışma başımız derde girmesin
Ateş olmayan yerden duman çıkmaz
mottoları ile yaşayan insanlar siz türk müsünüz.

Peki o zaman biz neyiz.
Ne zaman bu kadar bölündü bu ülke.
Fakiri zenginine, orta diregi yobazına, egitimlisi kölesine, sonra hepsi memura..

yahu şu ingilizler kadar koleksiyoncu millet yoktur herhalde. Tvde her 2 programdan biri antikalarla ilgili: bargain hunt, cash in the attic, antiques roadshow.
tırı vırı ya bu kadar meraklı olmak?
uyduruktan teyyare bir çay fincanı takımına sırf eski diye 1000 pound bayılmak (o paraya öküz alınır)
çıngırak, sehpa, biblo, çaydanlık, baston, mücevher kutusu her tür ıvır zıvırı zulalayıp seneler sonra servet değerine satma umudu ile yaşayan ingiliz kartoloşlar, budaklı meşe odunumla ben ısınma turlarındayız ona göre.

zaten şu ülkede budaklı odunla tedavi edeceğim tipler şunlar:

- 2 kelimesinden biri lovely olan optimistic şizo teyzeler.
- saçını bir kulagının hizasından ayırıp diger kulaga yatıran ve etrafı nasıl gördügü benim için büyük bir muamma olan, götü pantolondan dışarıda gezen 15 yaş üstü erkek bebeler.
- elinde nasıl tutacağını bilmediği bebeğiyle soreeeeeeeeeey diye gezen, kimisi seme gibi (special tenks tu begüm) kimisi zayıf ama memeleri bıngıl, kara kışta bile sandaletle gezen danalar.

üff ya. odun gerekiyo bunlara, evet tek çare odun

Buranın en kötü yanı yalnızlık. yani hadi bi çıkalım kafa dagıtalım diyecek kimsecikler yok. buna çözüm bulmak için 2 yöntem geliştiriyoruz. kitap kulubu bulduk 2 tane onlara gidip bir ce-ee diyecegiz, bakalım nasıl olacak.
ikinci de event avlamak. mesela bu h.sonu sci*fi film festivali varmış camden da.
bir de alaturka londra nın buluşmaları olacak, bir de turkish meetup var onlara da gittik mi tamamdır.
yeni insanlar tanımak kimine göre yorucu kimine göre heyecan verici olabilir ama benim gibi üşengeçlere göre... zor :)

yarın gaycan la ikinci bulusmamı gerceklestiricem. bu arada mançester den 3 haftalık bi iş olanagı geldi ki direk atladım. böylece annem gelene ve biz türkiyeye gidene kadar birazcık para kazanmış olurum. keşke hep böyle 1 -2 aylık işler gelse ya.
bugun alışveriş merkezinde sürtüyorum.
burada tam autumn
süper ya.. yapraklar kavuniçi. ben de kendime tarçın rengi bir pantlon aldım. ingiliz gacılarının sevdigi modelden. boyfriend gibi kıvrık ucu göt kısmı geniş baldırlar dar. tamam biliyorum benim generous bottom'a çok uygun bi model degil ama podyuma çıkmıyoruz ki. hem cok rahat. böylece kocaman bi yaprak gibi dolaşabiliyorum ben de.
indirim var çok ama buraya geldigimden beri, böyle çok alma olayından sıyrıldım biliyomusunuz.
Ege nin blogunda da var bu mevzu, giymedigimiz onca şeyi evimize doldurmak vs.
 buraya gelirken çok az eşya getirdim. en sık giydigim şeyleri. ona benzer stilde şeyler aldım burdan 1-2 tane.
gerçekten sırf ucuz diye kullanmadığım bir sürü şey almışım. hepsi türkiyede kaldı. getirmeye de niyetim yok.

Eşyalı evde yaşamak az-öz kuralını benimsetiyor sanırım. Fazla yıgıntı olmasın etrafta diyorum. Zaten çok eşya seven biri değilim evimde öyle yemek odası takımı, konsol, gibi ıvır zıvırları tutamam. koltuk takımı ve kitaplık.
Etrafımda kitaplar olsun yeter.

Ivır zıvır kendini üretiyor zaten

Burada şu an Halloween satışları başladı, o kadar cici şeyler var ki pumpkin ve cadı temalı. ama almıyorum :) nereme sokucam. bu evden taşınırken yüküm olacak alırsam. Gelecek ay türkiyeye gelicez, gelirken annemle kayınvalideme alırım. sonra türkiyeye dönersek bir kısmına el koyarım. nasıl çakalım halloween geçsin öyle alıcam malum ucuz olacak ya o zaman :DDD