Cambridge’de  sehir merkezine 15 dakika uzaklikta oturuyorum.

3 haftadir internet baglansin diye bekliyoruz ve baglaninca hizimiz 1.5 mbit olacakmis. Oha yani britanya!!! Cus.

Hayatta ilerledikce fark ettigim seylerden biri de bu, gercekten konusabilecegim, duygularimi ve dusuncelerimi hic gizlemeden kendimi anlatabilecegim cok az insan var etrafimda.

Bu sizin icin kac kisidir, var midir yoksa yok mudur bilmiyorum ama, bazen arkadasim dedigim insanlar beni hayal kirikligina ugratiyorlar.  – ben de az alingan biri degilim aslinda -

Sonra onlara eskisi gibi yakin olamiyorum, istesem de. Icimden gecenleri kesinlikle anlatamiyorum sorduklarinda.  Yapmacik buluyorum kendimi.

insanlari iliskilerin yiprandigi noktada hayattan cikarmak da imkansiz cunku belli bir yakinlik sinirini gecmissiniz, iliskiler ekmek dilimler gibi kesilip uzerine yag surulup yenip bitirilecek seyler degil.

Bu durumda sessizlik, kopukluk, alip basini gitme veya iliskiye devam etme ama yapmaciklasma seceneklerimiz kaliyor elde.  

Insan iliskileri, insanlar iyi olsa da zor.

Herkes ayni olsa dunya cok sikici bir yer olurdu evet ama herkes farkliyken de insanlara yaklasmak da, uzaklasmak da zor.

Mesela su anda cok seker komsularimiz var ama onlarla arkadas olmak istedigime emin degilim. What if someday I just start to dislike them?  

yan kapinda, bir zamanlar samimi oldugun ama artik araya mesafe koymak istedigin birinin bulunmasi cok zor olmaz mi!

Insanlarin derdi bitmiyor

Herkesin farkli parmak izi oldugu gibi farkli karakteri var degil mi? Ama is politik gorus konusuna geldi mi biz Turkiye halki nedense 3-4 farkli  hem kurumus hem viciklasmis  gorusun pesinde bir tatavadir gidiyoruz. Milliyetcilerimiz var birbirlerinin farkli etnik gruplara ettikleri kufurlere ‘agzina saglik gardas’ diye kucak aciyor, bademlerimiz var; gerci bunlar kendi iclerinde bir muhafazakarlik siniflandirmasina sokulabilir ama gulsuyu ve insallah masallah icinde yuzmelerinden taninabilirler. Kurtculerimiz aydinlarimiz, solcularimiz da var. Aslinda hakkini yemeyelim o kadar da az degilmis cesitlerimiz.

Neyse efendim benim diyecegim sudur ki, bu gruplardan birini elestirdiniz mi o grubun gonuldaslari size illa ki ‘sen sunlardansin ondan boyle dedin’ diye etiketlemezlerse oleceklerdir.

Mesela pkk’li terroristlere les denilmesinden rahatsiz oluyorsaniz humanist degil pkk sempatizanisiniz,

AKP’nin politikalarini elestiriyor ya da yolsuzluklarini tartisiyorsaniz CHP’lisiniz,

Ataturk’un putlastirilmasindan ve elestirilemezliginden rahatsiz olup kurbagalarin krali gibi bir simge kabullenmis kitleleri anlayamiyorsaniz AKP’lisiniz….

Gibi.

Kesisimler, diskumeler yok bizim insanimiz icin. Illa ki bir sinifin olacak!

Pek cok arkadasim sen CHP’lsin diyor mesela bana, degilim arkadasim degilim, CHP’li degilim. Ataturkcu hic degilim. OZgurlukcuyum ben ve malesef ozgurluge inanan birileri olduguna da inanmiyorum, her basa gecen digerinin basini ezmeye calisiyor olan bu.  Zamaninda belli bir kesimi sindirmeye calistilar, simdi basa geldiler onlar herkesi sindiriyor, onlar gider X’ler gelir X’ler de Y’lere tahammul edemez onlari sindirir.

Kimse kimsenin ozgurlugune tahammul edemezken bana ne modernliginden bahsediyorsunuz kuzum siz? Icki icen icmeyeni, icmeyen iceni kaldiramiyor, ulke yobaz dolu. Sopayla kovalamak istiyorum siz cicisleri…