Sanirim ikinci bir cocuk yapmayisimin nedeni cocugum oldugundan beri hayatimin her gununun tek kelimelik ozetinin Azer Bulbul sarki isimlerine denk gelisi.
Kaderim bu. Ya dardayim, ya zordayim, ya da ikimize birden yukleniyorlar. Bugun cok degil 1 saat kadar once basimdan gecenleri su an yazmazsam kesin unuturum.O yuzden yazayim dedim.
Sabah toplantisindayim bir saat once. Daily Stand-up.
Masa ve sandalyeler onumuzde duruyor ama biz oturmuyoruz ayakta duruyoruz.
Ben hastayim. Geberiyorum. Bedenim adeta kar olmus yagiyor. Yok ya, kar cok romantik ve elit kalir benim halime kiyasla. Sulu sepken gibiyim.
Cocuk hastaydi haftasonu, iyilesti ama allahin belasi mikroplar dururlar mi, ev ahalisini gezmeye basladilar dunya turu yapar gibi.
Neremden girdiler neremden ciktilar bilmiyorum. Terliyorum,sirtim at cignemis gibi aciyor, onumde duran sandalyeye hasretle bakiyorum, suya egilen salkim sogut gibi egildikce egiliyorum ama oturamiyorum. Stand-up toplanti konseptini icat edenin yedi sulalesine hanimefendiligime hic yakismayacak seksist kufurler sayiyorum. Oturmaya hasretim. Dokulecegim yere, icimde firtinalar kopuyor. Video konferans yaptigimiz icin ekranda bizim oda da gorunuyor, masallahim var, suratim kipkirmizi BURAYA PARK EDILMEZ isareti gibiyim resmen.
Bir de sirayla herkes ne yaptigini anlatiyor ya allah kahretmesin iki kisi sonra sira bende, bir yandan kahramanca ayakta durmaya calisip bir yandan da soyleyecegim cumleyi kafamda ayarlamaya calisiyorum.
Cunku beynim de bedenimden cok farkli degil.Sabah gunaydin diyen arkadasa hello yerine byebye diye cevap vermisim(cidden) ise nasil geldim hatirlamiyorum bile. Yani canimi teslim etmeme uc nefes kalmis.
O esnada telefonum hunharca calmaya basliyor. Lan kim bu diye bakiyorum ki Mehmet. Hah tam arayacak zamani buldun diyorum MEMO! Veriyorum mesgulu, veriyorum mesgulu. Ama yok, bir daha ariyor, bir daha. Guc bela TOPLANTI diye txt atiyorum.
Cevap geliyor: Kaplan'in okuluna geldim okul bugun kapaliymis!
Sanirim dunyanin en kisa korku hikayesi bu olmali. Ayakta durma cabam, sira bana gelecek stresim beni yikmamisti ama bu YIKTI.
Mehmet bildigin elinde Kaplan'la kalakalmis. Okul kapaliymis, noticeboard'a asilmis, onceden email gonderilmis.
Dunyanin en sorumluluk sahibi ana babasi olan Mehmet ve Ova bunu kacirmis tabii.
Ruhum muhtemelen bedenimi terk etti o an. Bir tavana ciktim indim demek isterdim ama doruklarda gezilecek en son gun bugun, muhtemelen ruhumu sicti bedenim. Odanin altina indim, yayildim, toparlanamiyorum. Surunuyor ruhum. Sira bana geldi. Hello everyoneee diye bir basladim ki kendime inanamiyorum. Gulumsedikce gulumsuyorum o pancar suratimla, batti balik yan gider bir seyler anlatiyorum.
Kesin aha manyak kariya bak, kasi gozu nasil da oynuyo dediler var ya. Cunku o an sinir stresten her yerim oynamis olabilir gercekten. Gozum segiriyor onu hissettim ama baska nerem segirdi bilmiyorum!
Su mubarek cuma gununde Allah bana o toplantidan yere cokmeden cikmayi nasip etti ya bin sukur diyorum.
Mehmet izin almis mudurunden, evden calisacakmis, haydi hop Kaplan'la beraber eve donmus.
Olan bana oldu o toplanti muhtemelen omrumden bir bes alti ay yedi. Toplantidan ciktim surune surune masama geldim, inanir misiniz ne oldu.
Bir arkadas bizim ofisten gecerken yanimda geldi ve 'Turkiye'nin Bulgaristanla siniri varmis yahu! hic bilmiyordum' diye muhabbet etmeye basladi.
Yani normalde kendisini de severim, ama bu dogru bir an degildi sohbet icin.
Yuzumu kaldirip ona baktim, adam boncuk boncuk terlemis suratimi, perisan halimi gorunce soka girdi. Kesin o an Turkiye'nin Bulgaristan sinirina yikildigimi dusundu.
Agzimi acip konusamiyorum adamin suratina mal mal bakiyorum, yuzumden KAHROLSUN BULGARISTAN yaziyor, Allahtan adam ingiliz Bulgar falan degil.
Tabii biraz 'nolmus lan bu kariya' diye suratima bakarak hafif gergin bir ses tonuyla, her an kacmaya hazir urkek bir ceylan gibi anlatmaya basladi: Pub quizde Turkiye'nin 6 sinir komsusunu sormuslar.
Lan ne altisi koluna bacagina sictigimin, hastayiz ama daha olmedik lan!!! diyerek Google Maps'i actim.
Gucum olsa kolundan tutup monitore ittirecek, 8 tane, ogren de gel cik karsima diye bir kac tokat atacaktim.
Atesim vardi. Kafam binbesyuzdu. Belki hala da oyle. Arkadasim yanimdan gittikten sonra Turkiye'nin komsulari, onlarin komsularinin komsulari falan derken kendimi Guyana'da buldum.
1 saat sonra eve gidebilecek olmanin mutluluguyla doluyum su an.
Guyana'dan selamlar!
Kaderim bu. Ya dardayim, ya zordayim, ya da ikimize birden yukleniyorlar. Bugun cok degil 1 saat kadar once basimdan gecenleri su an yazmazsam kesin unuturum.O yuzden yazayim dedim.
Sabah toplantisindayim bir saat once. Daily Stand-up.
Masa ve sandalyeler onumuzde duruyor ama biz oturmuyoruz ayakta duruyoruz.
Ben hastayim. Geberiyorum. Bedenim adeta kar olmus yagiyor. Yok ya, kar cok romantik ve elit kalir benim halime kiyasla. Sulu sepken gibiyim.
Cocuk hastaydi haftasonu, iyilesti ama allahin belasi mikroplar dururlar mi, ev ahalisini gezmeye basladilar dunya turu yapar gibi.
Neremden girdiler neremden ciktilar bilmiyorum. Terliyorum,sirtim at cignemis gibi aciyor, onumde duran sandalyeye hasretle bakiyorum, suya egilen salkim sogut gibi egildikce egiliyorum ama oturamiyorum. Stand-up toplanti konseptini icat edenin yedi sulalesine hanimefendiligime hic yakismayacak seksist kufurler sayiyorum. Oturmaya hasretim. Dokulecegim yere, icimde firtinalar kopuyor. Video konferans yaptigimiz icin ekranda bizim oda da gorunuyor, masallahim var, suratim kipkirmizi BURAYA PARK EDILMEZ isareti gibiyim resmen.
Bir de sirayla herkes ne yaptigini anlatiyor ya allah kahretmesin iki kisi sonra sira bende, bir yandan kahramanca ayakta durmaya calisip bir yandan da soyleyecegim cumleyi kafamda ayarlamaya calisiyorum.
Cunku beynim de bedenimden cok farkli degil.Sabah gunaydin diyen arkadasa hello yerine byebye diye cevap vermisim(cidden) ise nasil geldim hatirlamiyorum bile. Yani canimi teslim etmeme uc nefes kalmis.
O esnada telefonum hunharca calmaya basliyor. Lan kim bu diye bakiyorum ki Mehmet. Hah tam arayacak zamani buldun diyorum MEMO! Veriyorum mesgulu, veriyorum mesgulu. Ama yok, bir daha ariyor, bir daha. Guc bela TOPLANTI diye txt atiyorum.
Cevap geliyor: Kaplan'in okuluna geldim okul bugun kapaliymis!
Sanirim dunyanin en kisa korku hikayesi bu olmali. Ayakta durma cabam, sira bana gelecek stresim beni yikmamisti ama bu YIKTI.
Mehmet bildigin elinde Kaplan'la kalakalmis. Okul kapaliymis, noticeboard'a asilmis, onceden email gonderilmis.
Dunyanin en sorumluluk sahibi ana babasi olan Mehmet ve Ova bunu kacirmis tabii.
Ruhum muhtemelen bedenimi terk etti o an. Bir tavana ciktim indim demek isterdim ama doruklarda gezilecek en son gun bugun, muhtemelen ruhumu sicti bedenim. Odanin altina indim, yayildim, toparlanamiyorum. Surunuyor ruhum. Sira bana geldi. Hello everyoneee diye bir basladim ki kendime inanamiyorum. Gulumsedikce gulumsuyorum o pancar suratimla, batti balik yan gider bir seyler anlatiyorum.
Kesin aha manyak kariya bak, kasi gozu nasil da oynuyo dediler var ya. Cunku o an sinir stresten her yerim oynamis olabilir gercekten. Gozum segiriyor onu hissettim ama baska nerem segirdi bilmiyorum!
Su mubarek cuma gununde Allah bana o toplantidan yere cokmeden cikmayi nasip etti ya bin sukur diyorum.
Mehmet izin almis mudurunden, evden calisacakmis, haydi hop Kaplan'la beraber eve donmus.
Olan bana oldu o toplanti muhtemelen omrumden bir bes alti ay yedi. Toplantidan ciktim surune surune masama geldim, inanir misiniz ne oldu.
Bir arkadas bizim ofisten gecerken yanimda geldi ve 'Turkiye'nin Bulgaristanla siniri varmis yahu! hic bilmiyordum' diye muhabbet etmeye basladi.
Yani normalde kendisini de severim, ama bu dogru bir an degildi sohbet icin.
Yuzumu kaldirip ona baktim, adam boncuk boncuk terlemis suratimi, perisan halimi gorunce soka girdi. Kesin o an Turkiye'nin Bulgaristan sinirina yikildigimi dusundu.
Agzimi acip konusamiyorum adamin suratina mal mal bakiyorum, yuzumden KAHROLSUN BULGARISTAN yaziyor, Allahtan adam ingiliz Bulgar falan degil.
Tabii biraz 'nolmus lan bu kariya' diye suratima bakarak hafif gergin bir ses tonuyla, her an kacmaya hazir urkek bir ceylan gibi anlatmaya basladi: Pub quizde Turkiye'nin 6 sinir komsusunu sormuslar.
Lan ne altisi koluna bacagina sictigimin, hastayiz ama daha olmedik lan!!! diyerek Google Maps'i actim.
Gucum olsa kolundan tutup monitore ittirecek, 8 tane, ogren de gel cik karsima diye bir kac tokat atacaktim.
Atesim vardi. Kafam binbesyuzdu. Belki hala da oyle. Arkadasim yanimdan gittikten sonra Turkiye'nin komsulari, onlarin komsularinin komsulari falan derken kendimi Guyana'da buldum.
1 saat sonra eve gidebilecek olmanin mutluluguyla doluyum su an.
Guyana'dan selamlar!
