eskiden ben çok rpg oynardım. çok!!



ben bu kelimeden çok etkileniyorum, uther pendragon avalonun sislerinde vardı - ki hayatımda okudugum en muhtesem kitaplardan biridir ooo!!!!-

bazen herseyden çok sıkılıyorum bu dünyadan, işlerden, amaçlardan, çabalardan, ve o zaman yanıma sevdigim 2 kişiyi alıp, bir ejdarhanın sırtına atlayıp, dünyanın omurgası daglarına uçmak ve orda buz vadilerine bakarak gelecegi düşünme derdi olmadan yaşamak istiyorum. deri tulumların soguktan ıslanmış kayganlıgında, yeti avlamak, werewolf biçmek, sihirli kılıçların, tehlikeli artifactların peşinden koşmak..mind flayerlardan esir kurtarmak istiyorum..

frp oynaya oynaya kafayı kıranları çok iyi anlıyorum..

bir kere chaotic good olmuşuz olmasına da, bu dünyada bir insan ne kadar chaotic good olabilir ki a canlar..pendragon klanına katılmaya adayım, yanımda da2 kişi var, yetilerden adam kurtarılır, kayıp aile yadigarlarınız bulunur, tarlanıza giren troller itina ile temizlenir, babanızdan kalan ve tehlikeli harabeleri gösteren define haritanız definenin yarısı karşılıgında ödünç alınır, sevdiginizi kaçıran ogre cezalandırılır... işte böyle bir ilan hazırlayıp iş yerinde dagıtmalı, kafası çalışmaktan ve para hesaplamaktan pelteye dönmüş beyinlere şok etkisi yapar mıydı acaba dostum ha?