Heykellere bayılıyorum.. Yurtdışına gittigimde en çok heykellere apışıp kalıyorum çünkü bizim burda hiç heykel yok. Türk -islam kültürüne kurban vermiş olabiliriz bu güzel sanat dalını.. keşke burda da çok heykel olsaydı, ve yüzlerine bakıp hüzünlenebilseydik, onların zamansız ve ölümsüz oldugunu, biz göçtükten sonra da kalacaklarını düşünüp ürperseydik.
Koskoca kültürparkta mesela, kaç tane heykel var?
4 yorum
Söylediklerine katılmakla beraber eğer olsaydı diye düşünyorum ve şu aklıma geliyor; cansız mankenlerle,hayvanlarla ilişkiye giren insanlara sahip olan bir ülke olarak gazetelerde parktaki heykelle ilişkiye girdi gibi saçma başlıklar görebilirdik xD
YanıtlaSilbence de ,keşke bol bol heykel olsaydı,insan (tabiki tarihe ilgisi varsa) bir heykele dokunduğunda ,yüzüne baktığında onu yapanın duygusunu, o zamanın tozunu içine geçirmiş gibi oluyor.fotoğrafta cansız nesnelerdense insan yüzlerine odaklanmam gibi,bir heykelin yüzünün bende yarattığı binbir çeşit duyguyu hissetme imkanı pek yok malesef ülkemizde.
YanıtlaSilmerope,duygusal oldun be bugünlerde,sonbahar çarptı seni :))
marti, haklısın. hatta çalıp evine götürenler de olurdu kesin.. bizim oturma odasında güzel durur diye.
YanıtlaSily. bu hüznümün nedeni, kızkardesimin istanbula gidiyor oluşu :(
YanıtlaSilen derin düşüncelerini dök bebeğim