Ben hep salaktım. hep ama!
nerde bir gereksiz cesaret gösterisi, anlamsız bir atraksiyon var orda ben. lisede bunun en can alıcı örneklerini yaşamıştım. hayır şimdi düşünüyorum cidden allah korumuş da başımıza iş gelmemiş.

otostop çekelim diye arkadaşlarımı azdırırdım ya. şu anki ottan boktan korkan, arkamdan birisi yürüse ödü kopan kadın nerdee, lisedeki gerizekalı kız nerde. sanırım bana olan üniversitede oldu. cidden bilgisayar mühendisliği insanı söndürüyor ya. ama olsun iyiki sönmüşüm.

birgün hiç unutmam narlıderede arkadaşımla otostop çektik. hayır tam da yeri yani böyle boş boş yollar. bi herifin arabasına bindik adam çıktı mı sakız gibi bişey. biz güzelyalıda inicez diyoruz olmaz çay içelim gidip bi yerde diyo. ulan ne çay içicem seninle Allahın hödügü diye içimden sayıp döküyorum, arkadaşım olacak mal da iyice korktu pıstı kaldı, artık şu tam güzelyalının başında bir uçaklı muçaklı bir yer var ya orda kendimizi zor attık arabadan dışarı. valla adamla 10 dakika kaldık arabanın içinde o 10 dakikada nasıl bi şekilde yavşadıysa bi süre erkeklerden soğumuştum be. Pis herif.

neyse azıcık aklım varmış da o binişim bana ders oldu, bi daha ne otostop çektik ne bişey. bu da universiteye tee ilk basladıgım zamanlarda oluyo.. işte böyle.. aman yarabbim büyük değişim diye proje olur ha benden. o manyak kız gitti, tombiş ve kuzu gibi bi tip geldi yerine 7-8 senede.
insan her 10 yılda bir değişirmiş derler, doğruymuş..