şimdi biraz ev özlemi çekiyorum şimdi.

biraz yalnızlık. biraz depresyon yine geri geliyor gibi.
içimdeki huzursuzluk yine beni kovalıyor gibi, hasta olma korkuları ve endişeleri şeklinde irili ufaklı arkamda duruyor sanırım.

iş aramak sinir bozucu, özellikle vize problemimden dolayı bu kadar çok kapının suratına kapandığını hesap edersek.

neyse bunların hepsini boşverelim, şu garip yumurtalık agrısı yine başladı, aslında yumurtalık olup olmadıgından da emin degilim ya. dün yine agrımaya başladı ve şu an dünya üzerinde en çok kafama taktığım şey bu. canım sıkılıyor blog.

3 senedir bu durumda olmayı istiyordum, buraya taşınmayı...hayatta en çok istediğimiz şeyi yaptık peki niye ben böyle huzursuz ve durgunum şimdi?
Sana usul usul bir itirafta bulunacağım, işten ayrılıp evde takıldığım şu 1 ayı çok özlüyorum. Annemler yukardaydı, naz yanımdaydı... Burda yalnızlık bana dokunmaya başladı sanırım.

İşin en kötü yanı da sürekli hasta mıyım, bacağım da ağrıyor bak şimdi, niye böyle oluyor, ciddi bişey mi var. falan diye düşünmek. GP kaydım henüz gelmedi, gelir gelmez yine soluğu doktorda alacağım da buranın doktorlarından da pek umudum yok! türkiyede olsam şimdiye çoktan ne olduğunu bulmuşlardı. :(

evimi özledim..
ama burada en az 1 sene kalmadan Türkiyeye dönmek yok.
Belki de günlerin boş boş geçmesinden kaynaklanıyor kim bilir. hani ben delice kitap okuyacaktım, deli gibi izleyemediğim dizileri izleyecektim? Gerçi eve henüz internet bağlanmaması da can sıkan bir durum ama olsun!

Öfff.. içim şişmiş.

Bir sorun da şu dolap küçücük hergün yemek yapıyorum dolapta yer olmadığından kelli. aman şu internet bir bağlansa da EBAY den tencereler saklama kapları falan alsam!