Ben facebook a girmeyi sevmiyorum uzun zamandır. anca biri friend request atmışsa aman yanlış anlamasın diye giriyorum onaylıyorum. 5-10 kere de Geo Challenge oynadım girmişken kabul!
Ama artık sevmiyorum lan.. cidden. Bu ne be. girince bana herkesle ilgili bir sürü şey gösteriyor. tıklıyorum, bakıyorum. ordan bir tık hoppala bi başka yere. bir tık bambaşka yerlere. 3 dakka sonra bi bakmışım hiç tanımadıgım birilerinin resimlerine bakıyorum. Oha diyorum kendime o zaman. Hayır bir de eski sevgilim falan olmuş olsaydı herhalde sürekli onların hesaplarına göz atardım, neden mi, küstügüm 2-3 arkadaşıma arada bir bakıyorum çünkü ne yapıyorlar diye.
Tüm bunlar hiç hoşuma gitmiyor, o yüzden aktivitemi minimumda tutuyorum, ilişki durumları, kimin nerde tanıştıgı, resimleri, hiçbir özel hayat kalmadı yahu.
Eskiden gizemini, mesafesini sevdigim insanlar vardı, şimdi resim altı icik bicik notlarda gerçek yüzlerini gördüm. Cidden bak, birini siz ciddi haliyle seviyor olabilirsiniz, saygı duyuyorsunuzdur. O insanın başkası ile samimiyetine ve mahremine şahit olmak şok yaşatabiliyor.
Ya, biliyorum, profil ayarları var, limited profile listeleri var, ama hepsi bir yere kadar.
Bizi etiketledi, kategoriledi, kutulara koydu facebook. birbirimiz hakkında bir sürü şey gösterdi. İnsanların " özel " liklerini yok etti bence.
Sevmiyorum feysbuku.
8 yorum
Bende sevmiyorum valla. sadece blogcu arkadaşlarla olan aktiviteler ya da paylaşımlar için açık tutuyorum. yoksa normal arkadaşlarımı bıle kabul etmıyorum :D adamlar okulda muhabbet etmekten acizken facebok'ta çenesi düşüyor. İşte egoist özgürlük peşinde koşan insanlar topluluğu.
YanıtlaSilEn iyisini yapıyor(uz)sun.
Peki birşey daha. Neden facebok'a bağlantı koydun blogundan ???
YanıtlaSilbenim o linklerim bir kod parçası sadece, uzun süredir düzenlemiyorum. girdigim siteler babında koymuştum taaaaa ilk blogu açtıgımda, 2006 da.
YanıtlaSilBen de soğudum artık.Amacından saptı feys :D Hesabımı dondurdum ben de ...
YanıtlaSilben hala ilkokul arkadaşlarım tarafından keşfedilmenin korkusuyla yaşıyorum
YanıtlaSilgerçekten insan kaptırıveriyor çoğu zaman kendini. tanımadığı insanların resmine bakarken bulunca kendini hani birkişiyi terbiyesizce birşey yaparken yakalayıp utanmaması için görmezden gelirmiş gibi davranıyor sonra insan kendine.
YanıtlaSil:)
klişemi seveyim ama duygularımı tercümansın nihayetinde.
YanıtlaSilsevmiyorum, sevemiyorum. bundan kelli ben de elleşmiyorum hesabıma pek, ara ara benzer nedenlerle giriyorum dediğin gibi.. magazinleşme hayatımızın her alanına geldi kondu sanki.
o değilde merope...
YanıtlaSilkendimi kaptiriyorum ben de senin gibi, hiç tanimadiğim insanların fotoğraflarına bakıyorum falan...
ulan diyorum ne yapiyorum merope böyle demişti diye...
nitekim demokrasinin kılıcı gibisin tepemde yeminle
en derin düşüncelerini dök bebeğim