Blog, internetler, okuyucu, her kimsen işte. Çok ama çok yorgunum. Sabah ucagıyla istanbula, ordan buraya geldim. Parca parca dökülüyorum.

Bu çalışmayı yapan ve buraya gelen 3 kişiydik esasında, bir belçikalı bir turk mühendiz ve bir de ben. aksamın 8ine dek ofisten cıkamadıgım için kaderime söverken zavallı türkmuhendis in 15 gundur gece 12 ye dek calistigini duydum ve dilimi tuttum.

İş herşeyden önce gelir. Acıktın-yoruldun-ölüyosun. Umursamıyolar arkadaşım. Benim şirketim Allahtan önemser böyle seyleri, türkiyenin çalışan kıymeti bilen sayılı şirketlerinden. ( ilk 25 şirket içerisinde) yine de yeri geldiginde sadece insanların hataları yüzünden canın yanabiliyor.

Adamlar sizi unutup gidebiliyolar meselaa..aallaha sukrediyorum böyle durumlarda. ya ben de böyle 15 gün insan üstü bi performans bekleyen zalim köpeklerin elinde olsaydım?

Olasılıksız i okumaya başladım nihayet. bakalım güzel gibi, biraz dijital fortress-false memory karışımı gibi geldi ama onlardan daha degisik.

Okuyayım da bişiler yazarım.

Ah , uykum gelmiyor.otellerde uyumayı ögrenemedim, hele mehmetsiz uyumak tam işkence.

gece cok karanlık yaa.