Dursun istiyorum zaman.
Geri sarayım istiyorum. Çöp bacaklı ruhum bazen yetişkinlige dayanamıyor. Kırılıyor.
Güneşin batışına dayanamıyorum, yagmur yagmasına dayanamıyorum, iyi haberlerin içinden kötülerini cımbızla cekip alıyorum. Gidip yataga uzanıyorum, yorgan tersliyor beni. Gidip koltuga oturuyorum ittiriyor terbiyesiz. Televizyon benimle degil baskalarıyla konusuyor. Hiçbiri, hiçbir nesne yüzüme bakmıyor.
Sokaklara koşuyorum. Boş arsalara. Sallanan dilleri ile yorgun sokak köpekleri. Baht denen sey ıskalamış onları ömür boyu sürünmeye mahkum hepsi.
Ağaçlara sokuluyorum. Benim gibi kabuklu. Benim gibi yorgun. benim gibi bir kök'e muhtaç. Hangi agacın kökünü çekip çıkartsan sağlam kalabilir?
Ben agacı seviyorum. Ağaç beni anlıyor.
Bir agacım olsun istiyorum.
Güneş yine hainlik edip batıyor.
Ben Yalınayak eve dönüyorum.
4 yorum
nedense mutlu bir özel hayatı olan insanların üzülmeye hakkı yokmus gibime geliyor, şaşırıyorum bu hislere sahip oldukları zaman. ki normal aslında. ama kücük beynim almıyor bazen. =)
YanıtlaSilmutlusun diye peşin yargıda da bulunmak istemem, ama hani severek evlenmişsiniz falan filan ya, onlara istinaden.=)
bir de agac denilince:
YanıtlaSilkupkuru bir agazın dalıyım, uzaklarda yapayalnız.. gelir aklıma hep.
ya biliyomusun, su aralar hayatım öyle stresli ki, en guncelini söyliyim, master yapıyorum, bi dersim kaldı, okuldan atılıcam gecemezsem. onun sonucunu bekliyorum. bu beni cok mutsuz ediyor.
YanıtlaSilözel hayatım tabi ki mutlu. hatta aksam eve gittigimde mutlu oluyorum. ama sanırım gündüz iş yerinde, etrafımdaki seyleri de yonetip söz geciremeden, herseyin icinde kayboluyorum.
zayıf bi insanım biraz.. duygusal açıdan :(
bide benim en büyük problemim işimi sevmemek. ehehe iş hayatında mutsuz, özel hayatında mutlu bi insanım. kumarda kaybedip aşkta kazanmak gibi bişey :P
YanıtlaSilen derin düşüncelerini dök bebeğim