bu sabah çok fenayım. kalbim bum bum bum diye atıyor. neden korktugumu neden bu kadar rahatsız hissettigimi bilmiyorum-belki de kan tahlili sonuçlarından- ama kaçıp bir dolaba girmek, kendimi odaya kitlemek istiyorum. içimdeki panik duygusunu ve o sürekli ani korku hissini anlatamam. hani aniden ürperirsiniz ya, bir anda uyulur ve geçer. işte şu an o benim içimde ama uyulup geçmiyor, kalıcı. gitmiyor yani . midem bulanıyor bir de. acaba revire mi gitsem? ama rahat edemem. şu an birine iki sözcükle anlatmaya çalışsam ağlarım. burası çok soguk bir de, lanet olası binada deli gibi üşüyorum. belki soguk da biraz etkiliyor beni bilmiyorum, umarım geçer, resmen korkuyorum be.. yazmak beni rahatlarıt umudu ile buraya baktım ama sanmıyorum ki öyle olsun, işimin başına döneyim en iyisi.
5 yorum
meröp bacım, hemen tasını tarağını toplayıp önce bir psikiyatriste, oradan da psikoterapi için psikoloğa gidiyosun. artık anksiyetenin fizyolojik semptomlarını da göstermeye başlamışsın. hiç vakit kaybetme derim bi psikolog olarak.
YanıtlaSilyok ya yoktur öyle bişey.. tahlili sonuclarım biraz kötü cıktı ondan fena hissediyorum kendimi bence :(
YanıtlaSilyarın gidiyorum doktora ve aklımdan bin türlü felaket senaryosu geçiyor, çok korkuyorum işte sadecebu, korku
şimdi bir de anksiyete mi oldu diye endişelenicem ne üper bir insanım degil mi!! oyuncak gibibozuluyorum ya yok böyle bişey
YanıtlaSilumarım doktor sana güzel şeyler söyler o zaman. sen yine de bugün yaşadıklarından biraz bahset ama. şimdi ben burdan tanı koymiim.
YanıtlaSilbu arada cmt alternatif kitap kulübü için buluşma düşünüyorum, ne dersin?
olur derim..
YanıtlaSilbahsederim tabi. buz gibi oluyorum resmen, midem bulanıyor, allak bullak bir his, ama geçti şimdi daha iyiyim cidden :(
ama gene de doktor bişeyin yok diyesiye kadar tam iyi olmayacagım radyo cızırtısı gibi bişey devam ediyo arkada.
en derin düşüncelerini dök bebeğim