Part 1 otobüste yazmış olmamdan kelli PIRT 1'e dönüştü, özür diliyorum. İngiltere'de şöforlere "iyice çalkalamadan bırakmak yok" şeklinde eğitim verdikleri için tüm yolculuk bıngırdamayla geçiyor, o bıngıldamanın içinde de dokunmatikten ancak o kadar yazılıyor.

yeni iş yerimdekiler iyi hoşlar ama biraz öküzler demiştim açayım; ne bir etraf göstermek ne bir kart çıkarmak var, su sebilinin yerini bile fare gibi koklaya koklaya buldum. insan türkiye'yi anca bu zaman özlüyor çünkü yeni ise bir yerde gelip akıl verenin yol gösterenin çok olur. burada hiç yok. ikisinin de aşırısı çok değil. çöp tenekeme işemeden evvel allahtan tuvaleti gösterdiler.

Burası biraz rahat bir yere benziyor. insanlar 8 de geliyor 4 te gidiyor "aa eşli mi, o bugün yok evden çalışıyo" falan diyorlar. tabi zaten bir yerde 100 kişiden 155 i ingilizse o ortam nasıl stresli olabilir ki? doğanın kanunlarına aykırı. ha size stresli olur sizi gerer o ayrı konu. ben de sevgilisi ile ilk kez buluşan tosuncuklar gibi terleyip geriliyorum iki gündür, bakmayın makaraya sardıgıma.
resmen bir fırtınanın içindeyim. değişik ingiliz aksanları, hödürdeyerek konuşan insanlar ve anlamaya kasan çaresiz ben. ortamda 3-5 tane yabancı olunca adamlar da daha yavaş konuşuyolarmış ben bunu anladım ya da oxford yöresinden kaynaklanan bir sıkıntı var.