Sınırlarınızdan çok sıkıldım, kalıplarınızdan, bir türlü yapışmadığı halde zorla yalaya yalaya yapıştırmaya çalıştığınız etiketlerinizden.

AKP li değilsen Atatürkçüsün,
Yok atatürkçü de değilsen Pkk lısın,
Eşcinselsen dindar olman yasak,
Dindarsan içki içemezsin.
Başörtülüysen sevgilin olmayacak, İlla AKPci olmalısın. Laik olman zaten mümkün değil.
Birbirinize karışmanıza bir türlü izin vermiyorlar.

Size inandıklarını öğrettiler,  senelerdir robotlar gibi törenlerden oluşmuş dev gövdelerle binbilmemkaç defa vatan kurtardınız. Size adını sanını bilmediğiniz yerlerde olmuş yüzyıllar önceki savaşların sarhoşluğunu verdiler mastrübasyon malzemesi yapmanız için, maksat ülkenin üçüncü dünya ülkeleri arasında bitli donuyla salınışını görme, atalarının gölgesiyle smokin gibi gözüksün o bitli donlar, yine büyüklen, yine gururlan ki karnın doysun. Aslında karnın doymuyor kardeşim. Karnın gurulduyor. Gurultuyu duyma diye sana etiketlerden oluşan bir koro sunuyorlar. Her biri bağırıyor: laikçi, şeriatçı, akpci, dinci, yobaz, pkkcı, kürtçü milliyetçi, faşistçi, anneci babacı, alamancı.

Birinize de Afyonlu Katolik Gay Taşfırın Ustası demediler mesela.
Bir seferde bir etiket. Bir düşün. Bir aç gözünü. Karşındakine küfretme. Karşındakine karış. Seni etiketleyip, parçalayıp yönetmelerine izin verme.

Etiketletme
Parçalatma
Yönettirme.