cancisler, beni bilen bilir (hayir sadece izmitteki eski sirketimden 12 kisi geliyor, bilenler de okuyor biliyorum)

kendimi satmayi hic beceremem. kendimi satmak derken yani agirdan satmak da degil de iste kendini pazarlamak diyelim.

bunu yapmaya calissam cuvallar elime yuzume bulastiririm normalde.

hayatimda 2. kez bugun, istemsiz olarak kendimi pazarladim yavrular. (ilkinde ciddi ciddi istifa etmeye calismis fakat sonucunda odullendirilmistim.Allah biliyor ya ne zor gunlerdi.)

neyse iste simdi su an calistigim is yeri kontrat is ve bu ayin sonunda bitiyor. normalde 2 aydi uzadi uzerine, daha da uzatacaklar gibi demisti en so mudur.

neyse ben de cidden her gun 3-4 vasita yapmak fenalik geldiginden bitsin diye dort gozle bakiyorum. gecen cuma guncelledigim cv'mi attim cwjobs, jobserve ve monster'a. neyse 5-6 kisi aradi, biri de bir interview ayarladi. turkiyedeki eski is yerimden daha buyuk ama buranin cok da buyuk olmayan bir muhendislik firmasi icin sharepoint consultant isi. neyse efendim ben de aslinda sozlesmeli devam etmek istiyorum, surekli ayni insanlar ayni yer hapis etkisi yaratiyor bunyemde ama adam oyle israr etti ki cok iyi firma kaymak gibi is diye ben de iyi o zaman bir gideyim goruseyim dedim. zaten is gorusmelerinde sican bir insanim anca elektrik tutacak karsidaki ile oyle. (microsoftla da turkcelle de gorusup yuzup yuzup kuyruguna gelip isi alamamis bi insanim yani)

sanirim istemeden "ben sizin boklu isinize mi kaldim" tavri burunuyorum is gorusmelerinde defensive moda gecip. (gercekten oyle biri degilim ama calisma hayatina olan nefretim bunu yaratiyor sanirim)

ay neyse cok uzattim. egom oksandi ya simdi, illa ballandira ballandira anlatmam lazim.

ben de bu sabah gittim mudurum olan tontise dedim ki ey mudurum, sevgili yunanli kardesim, aya yorgi bulbulum, ben haftaya bir gorusmeye gidicem de bana 1 gun izin lazim. "ehe mehe okey" dedi arkadas. konustuk hatta "bak eylulun sonunda herkes kendi yoluna gidiyor sugar cocuk" dedim, ya evet istersen referans bilem yazarim sana dedi.

Neyse bu konusma burada kaldi, 3 saat sonra  benim agency aradi, "ovacim ya bak simdi sen hicbiyere gitme, yunanlican senden cok memnun o da muduru ile konusucak seni oraya kalici olarak sokmaya calisicak. bidi bidi"

tahmin edersiniz ki dotum tavana vurdu. ya ben isimi cidden sevmiyorum ustelik burada yaptigim is de atla deve degil tam tersine gayet dandirik bir is

yine de benden cok memnunmus adamcegiz, ise aldiricakmis falan gozlerim doldu.

hayir bi bilsen ben fatmagul falan izliyorum, cekirdek citliyorum, en buyuk hayalim romanimi bitirmek,

nasil oluyor da mudurler bu tombis zattan memnun oluyorlar anlamiyorum?

su ana dek 3. mudurum bu. Allaha cok sukur 3'u de bal gibi insanlar. (2. mudurumun yeri ayri ama. bana 6 sene bildigim her seyi ogrenme sansi verdi, cok kalayini yedim ama ne kadar azarlasa yine de baba gibi severim kendisini) Kotu yoneticiyle calismadim yani, sansliyim. ama benim neyimden memnun kaliyorlar bir cozebilsem. daginigim, herseyi unutuyorum. motivasyonum cabucak bozulur, haddinden fazla depresifim, haddinden fazla profesyonellik disi davranisim oluyor cunku cidden bir kac tahtam gevsek sanirim.. belki de cidden insan olarak caliskan bir intiba birakiyorum.

musteri memnuniyeti falan iste.

gerci cicisler ingiltere burasi.

herkes asiri bi dangoz, tabi bunun da etkisi olabilir.

ozet olarak: valla bu isi kalici yapsalar da kalmicam ben burda. gidip gelmesi dayanilmaz ya. bir de ben bir takima girip calismak istiyorum. o konunun herseyinden sorumlu tek adam olmak istemiyorum. bakalim umarim hayirlisi olur.