30 senedir aynı yerde çalışan insanın emekli olması çok garip, hergün gidip geldigin yer bir anda yabancı oluyor, çalıştıgın ve hergün bir arada oldugun insanlar yabancı..

iş hayatı, seni bu yüzden sevmiyorum insancıl değilsin, seninle hersey normal.

bilmem hangi şaban filminde, köye yapılan tuvalete ağa girdikten sonra "ağa bokunun üzerine bok olur mu" diye kimseyi sokmuyorlardı..
abi işte bence ekşi sözlük ağa bokunun üzerindeki bok; evet kelimenin tam anlamı ile öyle.

Evet bugün evdeyim. sabah nasıl bir karın agrısı ile uyandım anlatamam. sanki yumurtalıklarımı keserle söküyorlar Allah kahretsin. hani evlenince geçecekti adet sancısı? külliyen yalan. bu arada günün hödüklüğünü de izin almak için aradıgım müdürüm neyin var diye sorunca uyku sersemi "adet sancısı" diyerek kazandım. şimdi gel de yarın adamın yüzüne bak :( hayır ben aslında utanmam bence fizyolojik olan herşey doğaldır ama bu alanda da bir ilk olmak istemiyorum. salak kafam ya..
bir de şunu farkettim işe gitmeyince sürekli bir huzursuzluk yaşıyorum ya bugün bişey olursa? diye. Allah yarebbim acı bana da bugün herşey düzgün çalışsın. iskele yıkılmak üzere bugün. midem de bulanıyor. neyse sabah sabah gene blog aleminin ağzına sıçtım, ben gideyim de çalışayım bari yoksa psikolojim bozulacak iyicene. hiçbirinizi sevmiyorum! götler :( ühühühühü hele burayı okuyan erkek varsa onlara iki kat gıcık oluyorum hayatınzıda bir kere bile yaşamadıgınız adet sancısını "çok büyütülüyo yeaa" diye oturdugu yerden eleştiren erkeklerin topuna kılım! halden anlamayanda çıban çıksınnnnnnnnnnnnn!!!!!!!!

evet artık bu yazıdan sonra da blöğümü düzenli takip eden 3-4 kişiyi de kaybettiğimi sanıyorum. ama olsun. ben kendimle mutluyum tamam mı!!!!

bugün reglim, bugün reglim. çok fenayım ya.
ağlamak istiyorum. eve gitmek istiyorum. hormonlarım bana ihanet ediyor ve hücrelerim kendi çekirdeklerinden yeni bir insan doğuruyor. hiçbirinin adı ceren değil. konuşulanları dinleyemiyor, dinlesem de anlayamıyor, yüzümde amansız bir sırıtışla yanağımdaki sivilceyi yoluyorum.

karnım ağrıyor, canım ağlamak istiyor. bütün kavramların üzerine kusmak istiyorum. ellerimi sakinlikle yıkamak istiyorum, sevgiyle bağrıma bastığım kariyerim çantamın içinde benimle heryere gelmesin istiyorum, bilgi vermeyeyim kimseye, yok olayım sadece.

herşeye eskisi kadar sevinemeyince hayat ne bayat..eski mutluluklar şimdi sadece birer kırıntı..

şimdi şu koridora kendimi atsam ve deliler gibi bağırsam, bir zamanlar sizden olmak istemezdim ama şimdi sizden biri olmayı kabullendim diye sızlansam.. ne oldum şimdi ben, nerde duruyorum? şaşırmaz oldum şaşırdıklarıma, gülmediklerime yalandan güler oldum. yalanlara baş sallayıp ses çıkarmadan yavaşça yutar oldum.

Yalanlara inanmadan onları konuşan insanlarla omuz omuza duruyorum.

birinin dudagındaki uçuktan durup bakıyorum hayata. o boşlugu hayal ediyorum. bana geri gelen tüm dertlerimi. saat başı çalışan bir program gibi titriyor vucudum. saat başı, başıma vuruyor ağlama isteği ama gözyaşlarımı hapsediyorum gözbebeklerimin arkasına. çünkü ben büyüdüm, dudaklarımın titrediğini kimse görmemeli.

başıboş bir mide bulantısı sarhoş adımlarla yürüyor bedenimde.

Sevgili halkım. her ne kadar kendim stres altında olsam da, siz gudikleri düşünüp, sabah sabah beyinleri çalışsın deyu size hizmetlerim bitmiyor. evet hizmet sınırsız!!!!

işte size, büyük bir zeka sorusu.

Bu dudaklar, hangi ifade ile dolu?? ve kime ait olabilir? nasıl bir ortamda bir insan dudağı bu moda girer?


Tahminleri alalım..
Sonuçlar yarın sabah açıklanacak ve bilene, son okudugum kitap olan "Domuzları Tekmeleyen Çocuk" u hedaye edicem ehehhehe.  (Ahbap, bizim buralarda kitap en değerli hediyedir. biz buna inanırız!)

further info:
Bu kişi ünlü biri değil.
Hangi duygularla dolu? nasıl bir ortamda bir insan dudağı bu moda girer? bunu bilseniz yeter. ilk bilen kazanıyorre.

evet. şahsen ettiğim beddualar pek kabul olmasa da bakarsınız olur? oylayın ona göre!!

anglomanyak mı dersiniz ne dersiniz bilmiyorum ama, çok ingiliz yazar okumaktan olsa gerek, ben ingiltereye hayranım arkadaş.. adamlar demokrasinin kitabını yazmışlar...
o beş çayları, taşralı kafaları, fevkalade uşaklık yetenekleri, ahlaksız gençleri, özgür sokakları ile ingiltereye bayılıyorum...
Agatha christie, John fowles, j.k. rowling, Tolkien, Neil Gaiman, Arthur Conan Doyle, D.h. Lawrence, H.g. Wells ve ilk anda aklıma gelmeyen nice dehşetengiz yazarı çıkarmış, yeşilin daha bir yeşil olduğu bir yer lan!

Pek çok arkadaşım annemi çok merak ediyor, çünkü annemle ilgili öyle gerçekler var ki standart anne profilinin çok ötesinde olduğunu bangır bangır haykırıyor adeta!

Annem bir çizgi film karakteri.
Annem sanki 16 yaşında gibi davranan 55 yaşında biri.
Annem hayatında en ehemmiyet verdiği 3 konudan biri "seksi" olması olan bir kadın.
Annem beni ve kardeşimi çok sevse de bunu pek gösteremez!

Vee annemin son bombası. Cuma akşamı sinemaya gidecektik, telefonumun şarjı biterken aramızda şöyle bir konuşma geçti. Saat : 18: 40

Ben: anne şarjım bitecek, ne zaman ve nerde buluşuyoruz
Annem: Saat sekizde ege parkın ön kapısında ol!
Ben : tamam şarjım bitiyor, orda olucam. saat sekiz, ege park ön kapısı.
annem : lak lak lak
ben: gak gak gak
telefon: çöt! şarj biter ve kapanır!


Sonra sevgili Ege ile buluştuk!
Ege de annemi çok merak ediyor, geleceğini duyunca " aa ben de tanışayım" diyerek benimle kapıya indi. Fakat o da ne?? annem ortalarda yoktu!

Birkaç dakika sonra Ege nin telefonundan annemi aradım ve aldığım yanıt aynen şu:  Gelmekten vazgeçtim!


B: Ama anne benim şarjım bitik biliyosun??
A: Ya ne bileyim biraz bekler gelirsin diye düşündüm ben


Hayır bu Ege Park denilen bokla bizim ev de araba ile 6-7 dakika sürmüyor. Ege de şok oldu tabi bu duruma. üzülme kuzucugum, üzülme bahtsız yavrum diye okşadı saçlarımı!!!

içinizde annesi tarafından ekilen kimse var mı?
olsun nolur moralim çok bozuk :( var diyin yalansa bile "ühühü"

Yıllardır yeri geldiğinde kainat, yeri geldiginde kainatın yanında bir fındık tanesi ehemmiyetinde olan beynim, yeri geldiğinde ahlak / tanrı / evlilik gibi kavramları sorguladıkça  babam adeta satranç tahtasında bir kale edası ile "çok düşünme kafayı yersin!" bayrağı açar, hevesimi tuzla buz ederdi. Bugün de müdürüm aynı şeyi söyledi.
şimdi burdan iki sonuç çıkıyor:
1- ya bende kafayı çizme potansiyeli var açıktan. sezip uyarıyorlar :D
2- ya da o kadar saçma konuşuyorum ki "uleen varsa varsa tırlatmaya varır bu sorgulamanın sonu" diyorlar

why god why!
ben sadece artık 30 yaşında olmaktan dolayı çok rahatsızım...
ben değişiyor muyum değişmiyor muyum bilmiyorum..

30 a girdim
hani italyanca öğrenecektim?
hani amerikaya gitmiş olacaktım 30'umdan önce?
bir tanecik şiirim bile basılmadı, bir öyküm bile :(
30 koca yıl !
ühühhü 30 yaş depresyonu bu :'( boru değil. artık sonucunu düşünmeden hareket edemiyorum. artık her hareketimin hesabını vermek zorundayım. artık çocuk değilim. artık 30 yaşın altında olmak koşulu beni bağlıyor..Artık ben de yetişkin oldum nan..

iyi ama ben yetişkin olmak istemiyorum ki
yemin ederim bana göre değil
...
ben gene umursamaz olmak istiyorum
gene gamsız
gelecek endişesi diye bişey olmadan yaşamak...

öğrencilik çok güzel bişey. tek düşündügün sınıf geçmek. üniversite bir çiftlikti, çitin ötesini düşünmediğin ve sorgulamadıgın bir çiftlik. seni hayatta nelerin bekledigine dair hiçbir fikir vermeyen, neşeli, zevkli, özgürlük tadını aldıgın bir dönem. sonrasında hep çalışıyorsun, hep. başka birşey olmuyor malesef...

30 yaşındayım!
keşke ben de diğer arkadaşlarım gibi çocuk isteseydim. 1i yeni dogum yapmış, 1i şu an hamile, biri ise bebişi epey büyütmüş 3 arkadaşım var hepsi nasıl da mutlu! imreniyorum onlara..
ama ben yapamam.
hazır değilim çocuga.

ben anne olmak istemiyorum,
ben o kadar büyümedim ...

yüregim daralıyor yemin ederim. niye böyle :(

diş tellerim çıksın (bkz. 30 yaşına gelip tel takmak)

kilolar yine bu hızda gitsin

güzel değişiklikler olsun...

çok sıkılıyorum,
çok ya. herkes benim kadar sıkılıyor mu? pingback please!!!!

bu haftaki güzelimiz kitap okumayı mı seviyoo yoksa okuyanları gel benle oyna diye rahatsız etmeyi mi, bu sorunun yanıtını kedi severlere bırakıyorum...

Evet kesinlikle öyle..itiraz edeni çata çuta döverim.

http://www.sansurekarsiyuruyus.com/

internette uygulanan SAÇMA SAPAN yasakları protesto etmek icin 17 temmuzda taksime!!!


Bu yürüyüşe imkanı olup da gitmeyen bir daha "bloguma giremedim", "youtube açılmıyor", "cart oldu curt yasaklandı" diye şikayet etmesin!


En kısa zamanda izmirde de yapılsın Lütfen! Biz de katılmak istiyoruz! Nihayet, bu saçmalıklara tepki gösterilebilecek! Lütfen ihmal etmeyin, yayın, duyurun, gidin, katılın!


Hali hazırda youtube, google maps, geocities gibi sitelerin YASAKLI olduğunun farkında mısınız?


BÜTÜN ÖZGÜRLÜKLERİMİZ ELİMİZDEN ALINMADAN TEPKİ GÖSTERİN!

tipe bak ya.. böyle gözleri büyük tekir kedilerin hastasıyım.

Abi kedi dedin mi, cins istemeyeceksin işte, en güzeli sokakta :))

Ferhundenin Kel mithatı boynuzlarkene giyindigi badi 7.5 tl
Böyle keskin Pazarlama dehasına sahip olmak...PAHA BİÇİLEMEZ! (ayrıca beyin de bedava)

bazen sıkılınca, nazla birbirimize what the fuck!!! diye hucum eder sonra da anlamsızca güleriz. Bazen 29 yılın bittiğine inanamıyorum çünkü hala 13 yaşındaki kafada sürdürülebilir bir azgınlık yaşamaya çok açığım. nazimi çok özledim <3

Bu akşam bişeyler yapmak istiyorum, bişeyler de hep sinemaya gitmek oluyor nedense!

Değişik önerileri olan varsa yazsın. yazsın! yazsın! (ısrarcıyım..)

Şu an ofis boş, kimse yok, kendimi dokumantasyon güncellemeye adadım, tanrım şu son 1 saat de bitsin de gidelim artık.

sıkılmaktan sıkıldım...eve gidip yemek yapacagım daha pöffff..

geçen hafta astronomik bir başarıya imza atarak 300 gr vermişim. çok yokladım ama o 300 gramın nerden gittiğini bulamadım. yanii kollar hala patlıcan. ama bu da bir başarıdır. toplama bakarsan 7 kilo verdim ayol!

- oha yazın bu sıcağında ne pikniği lan?!
+ karagöl'e gidiyoruz, deli gibi serindir orası ki!!
- amaniiin ben de geliyorum!
+ gel gel! ceket almayı unutma :)

based on a true story!

doğdugum günden beri, büyük bir istikrarla kendi başımı derde sokuyorum, sonra da nasıl yaptım ben bunu diyorum. şu an eger 3 senelik büyük umursamazlıgımın sonucunda bişeylerimi kaybedersem feci üzülecegim..
korkuyorum :(

Dostlar, değirmendereliler, romalılar, cigeri beş para etmezler, hayta ruhlular, işkolikler, baltalı manyaklar, muhallebi çocukları... işte her kimseniz.biz taşındık.

her ne kadar on numero bir taşımacılık/nakliyat firması ile anlaşmış olsam ve bizi taşımaya gelecek 5 kişilik bir "ekip" sözü verilmiş olsak da, kabzımallarla tebelleş olmaktan kurtulamadık. Dengem alt üst oldu ya uzun bir yazı yazacagım bu adamlarla ilgili. Hani memlekette, kim yapıyor lan bu işleri, var mı böyle insanlar? dediğimiz adamlar var ya, ha işte bunlar onlarmış. yazık hepsine lan. o kadar kötü durumdalar ki. yani ne bileyim, canlarının kıymetinin bile vehametinde değiller. hiçbirinin değeri yok sanki. insanlar öyle davranıyor onlar da öyle alışmış! kimisi uyanık, kimi saftirik, kimi felegin cemberinden geçmiş bu adamlar için çok üzülüyorum. lan aynı şehirde yaşıyorsun ama adam sanki marstan gelmiş böyle bişey olabilir mi ya? gerçi adama göre de sen marstan gelmesin ya o ayrı mesele. yine de evdeki kitap sayısının çokluguna işaret ederek, benimle muhtemelen ayıp olur diye konuşmadan, kocama "able ügretmen mi?" diye soracak kadar meraklılar. çok ilginç bişey ya :)

bir de taşınma bittikten sonra, şirketin sahibi arayıp, herşeyi yerleştirdiler mi? zarar ziyan var mı? diyor ama, ne diyim? yok kardeşim, gelip attılar herşeyi, yerleştirmediler. hem zaten o derece pislerdi ki, bırak o eşyaları yerleştirmek için elletmeyi, nerdeyse bütün giysi ve kitapları da ben paketledim mi diyim? çok teşekkürler, herşey süperdi dedim tabi. ama cidden ya, neden böyle. adam ekip diyince ben böyle aynı tulumu giymiş 3-5 tane genç adam gelecek, hayde billah diye eldivenlerle herseyimi paketlyip yerlestirecek falan sanıyodum. babam yasında, "şunu şöyle koyar mısınız" demekten bile rahatsız olacagım ancak herşeyi input olarak vermessen ne yapacagını bilemeyen  gariban adamlar beklemiyordum ki. sanırım çok fazla reklam izliyorum. -reklamlarda hersey ölümüne mutlu ve mükemmel ya- ve kabzımalların acı dolu hayatlarından ancak haberdar olabildim.