Şu hayatta en imrendigim şey,

1- duygularına gem vurmayan, gönlünce ağlayıp gülen
2- ihtiyaçlarını saklamak zorunda olmayan
3- biri hakkında ne hissediyorsa onu belli eden

çocuklar.

manyagımdır ben biraz, hiç sevmem çocukları. biraz ben de çocuk kaldıgımdan belki - armut muyum bilmiyorum ama yakınlarım olgunlaşmamış der bana-.

ama çocuklara imreniyorum!

duygularına gem vurmuyolar, bunalımdaysa direk koyveriyor ciyaklamayı. Neşeli ise şabalak gibi gülüyor elalem ne der demeden. kıkırdama ise kıkırdama, gözyaşı ise gözyaşı.

ihtiyaçlarını saklamıyolar. işer, sıçar, kusar. biz istemsiz kussak bile utanırız. neden altımıza işeyemiyoruz? neden böyle bi hakkımız yok? toplum tarafından neden aşağılanıyoruz yani? herseyden sıkılıp salamaz mıyım kardeşim? Alla allaaaa!!!

ahh, en ama en güzeli belki, sevmedigimiz insanlara bunu belli etmek. çocukları bilirsiniz; akılsız şımarık şeyler, kolaya kaçarlar hep. biz büyüklerin günlük alışlanlıgı olan kibarlık gösterileri ve yalanlar onlar için çok dolambaçlıdır. birini sevmediler mi ya onun yakınında ise ağlarlar, ya da direk kaşlarını çatıp "git, pis" falan derler. bak ben mesela s. yi hiç sevmiyorum, ama onu hergün görüyorum ve gülümseyerek günaydın dediginde hiç istemedigim halde sırf kibarlıktan ben de gülümseyip naber falan diyorum. of yani! ben de bu hakkımı 5-8 yaş arasında bırakmamış olmak, sürekli kullanmak istiyorum ya. Neden yetişkinler bu haklara sahip degil?


Bide bişey itiraf edeyimmi; (insert "en gizli arzularımdan bir demet" here) hani süpermarketlerin o sesleri yankı yapan koridorlarında sürekli kendini yerlere atıp ciyyak ciyyak bagıran manyak bi çocuk olur ya.. hani böyle alışveriş yaparken arka fonda bi çocuk berserk e girmiştir.. annesi babası hadi oglum/kızım yürü diyodur veya başında sinir krizinin geçmesini bekliyordur ya !

Ay işte, ben o çocukları çok kıskanıyorum. Herkesin içinde kendimi yerlere atmak, ciyak ciyak bagırmak, of bee öffff aman yaaa bu hayat neden böyle beeeeeee diye bagırmak rahatlamak istiyorum.. Mesela Carrefour un koridorlarında benim sesim yankılansın. İnsanlara fon müzigi olayım, ama kimse yadırgamasın yaa. Neden çocuklara veriyoruz bu kolay yaşama ve rahatlama lüksünü? Onlar bizden daha salaklar, bize yazık degil mi, zor işlerle, acı veren tecrubelerle hergün yüzleşen ve rahatlamaya ihtiyacı olan biz degil miyiz kuzum?

Allahım şu renkli lastik çizmelere ba-yı-lı-yo-rum!!
Wellington boots deniyomuş bunlara ecnebi memleketlerinde. Ya türkiyede, izmirde nerde bulurum bunları ben. Vakitsizlikten magaza magaza dolaşmaya vaktim yok :(
En son alışveriş merkezine ne zaman gittigimi bile anımsamıyorum! Arabayı sattık satalı alışverişe en yakınımızda olan tansaşa gidiyoruz heheh.

Her neyse, bu ciciler benim olsun. Nerden alırım? Lastik çizme diye arıyorum, gururumla oynuyolar ; alay ediyolar benle neriman. Anlamıyolar beni. bu Wellies midir nedir ; bu karın agrısından istiyorum.(mesaj yerine ulaştı umarım)

Kardeşim yanımda abla zaten komiksin bide bunları giyince iyicene disaster olucan diyor. tesekkurler! Ona göre igrençmiş bu botlar. Bi giyeyim de ilk işim senin poponu tepiklemek olacak naz! Lastik çizmeyle eminim tekme keyfi apayrı olacak...

Oyyy desenini sevdigimin botu! İzmirin ilk yagmurlarında sizinle cork cork koşmak istiyorum. (Umarım yürüdükçe cortluyolardır)

Dün 29 ekim tatilinde ; internetten indirip seyretmedigim dvdler dolusu dizinin arasından The Tudors ve Ugly Betty i seçip, hangisini izlesem diye düşünürken daha çıtır çerezdir diye ugly betty i seçmiş bulundum. İyi ki de seçmişim çünkü bir oturuşta 7-8 bölüm seyrettim. (Evet tv karşısında yaşayan bir ayıyım)

Çok eğlenceli bir dizi, biraz degil hatta fazlası ile Devil Wears Prada yı andırıyor. Tek farkı burda moda dünyasının cangılına düşen kahramanımız pek de o dünyanın güzellik standartlarına uymuyor.

Şeker bi dizi, şeker karakterler. Dizideki karakterlerin en kötüleri bile yeri geldiginde sevimli ve sevilebilir oluyor. Imdb de bu dizi için heart warming demişler, ben de katılıyorum.

Yalnız beti nin öyle iki günde muhasebeden manita yapmasını kınıyorum ne o yani güçlü ve kariyer sahibi kadın tek başına ayakta duramaz mı illa sevgili mi lazım alla alla! Yok ben size söyliyim bu evde kalma hadisesi artık türkiyede bitti amerikada başladı, veya bu amerikan dizilerinde abartılıyor. Bir de meksikalılar acaba gercekten bu kadar cıngırdak biçimde mi yaşıyolar? Queens amerikanın gaziosmanpaşası mı? Betty nin diştelleri ne zaman çıkacak? Orjinal ugly betty patronuna aşıktı bu neden degil? gibi pek çok sorumla izlemeye devam edicem sanıyorum.

Geçen gün birisi bildigin en güzel aşk şarkısı ne? diye sordu, bilemedim. ama sanırım the phantom opera ghost.

Aşk dünyadaki en güzel şey. Şu yandaki resim de Twilight isimli filmin sahnelerinden biriymiş. Vampir ve kurtadam temalı şeyleri sevdigimi binikiyüzelliyedinci kere söylüyorum, Bu filmi de izlerim büyük olasılıkla.

en güzel aşk şarkısını söyledik, en güzel aşk filmi ne peki ? the fountain, belki. bilmiyorum.

İnsan birini tanımadan aşık olabilir mi tam anlamıyla? Bence olamaz, tek bir görüş pek çok duygu uyandırabilir ama birini derinden sevmek için onu gün be gün tanımak ve onunla yaşamak gerekiyor bence.
Her huyunu, suyunu, tepkilerini, dediklerini, yediklerini, güldüklerini, herseyini bilmek gerekiyor. Başım agrıyor şimdi! Blogspot açılmış ama kapanacakmış yine.

Bisiklet sürmek istiyorum, ama bisiklet yoluna kimse girmesin artık yalvarırım! Koskocaman işaret oldugu halde girip bıdı bıdı yürüyolar bisiklet yolunda, üstelik yaya yolu/koşu-yürüyüş parkuru 5 metre ötede..

aşkla başladım bisikletle bitirdim. Ama en güzeli bugun bir şarkı yazdım rüyamda hemi de. işte bu:


papaz efendi günah işledim
gec otur anlat bişi olmaz dedin
baba ogul kutsal ruh diye
bütün milleti heder ettin

biliyorum doğuştan kafam dumanlı.
napıyım Allah beyle yaratmış.
şimdilik bye!

hohoo... bu da oldu sonunda blogspot u da yasakladılar.

Söylenmiş birsürü şey var internette, ben tekrarlamayacagım. Ne biçim bi ülkede yaşıyoruz?
Bunu anlamıyorum.Kaçmak gitmek istiyorum be!

Bazı kadınlara baktıgımda ya barbie bebek veya robot gördügümü sanıyorum. sanki yapma, yapay, üretim bandından çıkmış gibi.
İtici degil mi sizce de? yani tamam, tarzdır, makyaj yapar herkes, marjinal de giyinebilir ama kimisi de bu işi çok kötü yapıyor be. Belki bir tek ben hoşlanmıyorum bu imajdaki insanlardan. ama gavurların eye candy dedigi sey bana böyle daha dogal kadınlarmış gibi geliyor.
Yani ne bileyim bir Angelina Jolie, bir Cate Blanchett, Kate Winslett -aklıma ilk gelenler bunlar- daha naturel hem de pek güzeller..(Asıl eye candy bunlarbence)

Hadi üşenmedim sizin için Plastik - robot kadın listesi yaptım bakalım kimlermiş:

Katie Price

Namı diger, Jordan. İngilterenin magazin gülü bu ablamızın bu resmi esasında yetmiyor onun görünümü hakkında fikir sahibi olmaya.. şuradan yapay memeleri ve saç rengi+makyajı ile ilgili fikir edinebilirsiniz.


Christina Aguilera



Victoria Beckham


Robotlukta üzerine tanımıyorum. Bir kere olsun güldügünü görmedigim gibi son derece mekanik bir ablamız, teyzemiz. Tamam stil ikonu olmaya çalışıyor anlıyoruz ama giydigi garip kıyafetler, tek teli bile uçmayan bütünleşik görünümlü saçlarıyla yoksa bir robot mu bu viktorya? Resimdeki marc jacobs kampanyasından bir kuple hele ki bir de alışveriş torbasıyla bi pozu var.. aman görmeyin daha iyi!

Sarah Palin

Ho hooo! Nasıl bir gıcıklıktır, yapaylık, salaklık bileşimidir bu kadındaki... Efendim Mançuryalı Aday ı seyrettiniz mi bilmiyorum ama bu kadına bakınca aklıma o geliyor. Sanki biri dügmeye basmış, Sara gelmiş, herseyini düzenlemişler falan böyle, beynini de yıkamışlar salmışlar ortama. Gerçek misin Sarah?


Dita von Teese


Esasında bunca hanımcagızın içinde hoşlandıgım ve takdir ettigim tek insan belki bu, ciddi anlamda hanımefendi ve baby doll gibi ... dita von teese çizgisini hiç bozmuyor: imajı ugruna rahatsız kıyafetler giyiyo, rahatsız oturuyo böyle hanım hanımcık, yani en azından bi fedakarlıgı var kadıncagızın. tek çizgide yürüyor.. tek anlamadıgım neden marilyn manson??

Bugun sabah ekşi sözlükte iğrenç bir habere rastladım.

15 yaşındaki Fatma Korkmaz , ailesince evlendiriliyor.
Evlendirildikten sonra "bakire degil" diye eve geri yollanıyor.
Kendini öldürüyor bir av tüfegi ile.
Cesedine ailesinin istegi üzerine bekaret kontrolu yapılıyor ve bakire oldugu anlaşılıyor.

Yazıklar olsun size. bir Allah kulu da mı yoktu içinizde aklı başında? 15 yaşındaki çocugu evlendirmenize, kendinden 25 yaş büyük adamın koynuna sokmanıza bir akıllı çıkıp engel olmadı mı?

Ya devlet baba, sen nerdeydin?

Ölen evlatlarının acısından delireceklerine, kudurmuş gibi bekaretini sorgulayan ailesi.. Ne biçim insansınız siz, nasıl bir yaşam bu?

Ben bu insanlarla aynı ülkede yaşamak istemiyorum. Bir parmak suçluyu gösterecekse suçlu bunlardır. kimse bana eğitimsizlikmiş, şu bu demesin. Eğitimli insanların da nasıl örümcek beyinli ve gerici olabildigine defalarca şahit oldum.

Allah insana akıl vermiş, akıl. Ama bunlara bence bundan sonra acıdan başka bişey vermesin. bir huzur yüzü göstermesin rabbim. Bu zihniyeti yaşatan, yaşayan, göz yuman herkese aynı temennim.

Güldünya öldü, Erkek arkadaşı ile el ele gezen kızlarımız öldü, şimdi de bu zavallı kızcagız. Ne oluyor peki? Laf üretip üretip unutuyoruz hepimiz bir yenisi olana kadar.

Türkiyenin artık bu rezaletlere, bu haksızlıklara, bu insanlık dışı olaylara ev sahibi olmaması için birey olarak görevimiz ne?

kadın olarak görevimiz ne...
inanın bilmiyorum.
Ben yine de devletin bu insanları ya egitmesi, ya da yok etmesi gerektigine inanıyorum.
15 yasındaki bir kızın evlendirilmesine nasıl izin veriyor devlet.
Gerekirse her köye 1 müfettiş yollasın. Bu şekilde magdur olan kızlar artık sahipsiz kalmasın, yeter yahu. İnsaf!

Sailor moon u izleyenlerin en sevdigi savaşçı kim? ay..en sevmedigim direk ay savaşçısının ta kendisiydi. ne gıcık karıydı o ya, sık bogazını koy gebersin!o iki kurugundan tut as. bi türlü de gebermezdi cazgır!

Benim en sevdigim sailor pluto :D



Yalnız ve 200 yaşında bi arkadaşımızdı, adı Setsuna, elindeki anahtar da zamanı durduruyordu diye hatırlıyorum hem de. aslında tip olarak en güzeli neptün dü belkim ama onun da tasvip etmedigimiz yakınlaşmaları oluyordu, o bakımdan normale en yakını her ne kadar 200 yaşında olsa da bu ablamızdı, hörmetler.

* Bekledigimi bilen biliyor, yandaki sayaç sayıyor. belirsizliklerle gecen günlerden de nefret ediyorum. Cenab- ı Allah bana öyle bir huy vermiş ki durdugum yerde çatlıyorum.

* Mutfagı böcekler bastı. curry, dolma baharı, köfte baharı, pirinc unu doldurdugum kavanozlar yuvarlak ve susama benzeyen böcek larvalarının istilasındalar. susama benzeyen bu igrenc böceklerden birkaçını sanırım mehmete de puding yaparak yedirdim ben! ühü.. kurtlanan patateslerimden sonra bide böceklenen kavanozlarım. Ne biçim kadınım ben ya?

* Popoyu küçültme konusunda hala bi adım gidebilmiş degilim. herkes hadi ugrassan silkeliceksin bikaç kilo diyo ama etrafa silkeleyebildigim sadece zırıltı, mızıldanma. yok yani, biri öpse kurbaga olucam o derece.

* ekonomik kriz beni cok korkutuyor. ha neden? bilmiyorum.

* ev fiyatları düşsün ne olur. elimizdeki para ancak egekent evka-5 evka-2 ye yetiyor. birazcık düşsün ev fiyatları, lütfen ya. ev alalım artık, banka kredisi almak zorunda kalmayalım :(

* aksama ne pişirecegim bilmiyorum. böcekli brokoli? vüüh. çine ihrac edicekler yakında beni. hayır bu tombiklikle orda beni salam yapıp yerler kardeşim.

* saçma sapan rüyalar görüp korkmak artık çok sıradan bişey haline geldi benim için. gecenin köründe uyanıp içrde hırsız var diye kalp krizi geçirmek yeni modam.

hala bekliyorum.

çok iş var yetişemiyorum ve en kötüsü de kafamı işe veremiyorum. dualarınıza ihtiyacım var dostlarım. :(

anneme sarılmak, onun iki gögsünün arasındaki bosluga, kafamı yaslamak, içime o kokuyu çekmek...çocukken nasıl severdim bunu, nasıl bağlıydım anneme, onun ölmesinden deliler gibi korkarak nasıl geçerdi her saniyem?

çoğunlukla beni kendisine çok bağımlı olmakla, onu da beni kendisine çok bağlı yetiştirmekle suçlamışlardır. ama bilmezler ki bu bağlılık aslında bir de rüzgarın estirdigi dallardan kopan yapraklar gibi yıpratırdı bizi?

kedi köpek gibi kapışırdık, öfke dolardık birbirimize nedensiz bazen. bazı bazı hala öyle. sonra ansızın göz göze gelir ve gene sarmaş dolaş oluverirdik.

hani derler ya "annemle arkadaş gibiyim" işte, yeminle bak, iki gözüm aksın ben hep öyleyim annemle. annemle seks hayatını konuşurum, benimkini de sıkla, iki arkadaşın çok samimi olsalar bile etegini kaldıramadıgı konuları pançaklarız.

babamı hiçbir zaman annemi sevdigim kadar da sevmedim. aşıktım ben anneme. işte belki o yüzden ona aşık oldugum adamı tanıştırınca tepkisini ondan hoşlanmayarak verdi, ilk görüşte. anneler çocuklarının büyüdügünü kabullenemezler diceksiniz ama,
anneme büyüdügümü ispatlama derdim de olmadı ki benim, ben büyümek, yetişmek, kocaman olmak istemedim ki hiç.

zaten tepemde annelik taslayan yasakçı bir kadın olmadı ki yahu. belki biraz manikti, biraz depresif, neşesi ve öfkesi belli olmazdı.

ama ben çok sevdim annemi hep, bulanık anılarımda beraber sera'ya gittigimiz, fırfırlı eteklerim rüzgarda uçuştugu, çiçeklerin isimlerini ezberlemeye çalıştıgım ve beraber ugur böcegi uçurdugumuz günleri anımsadım. kimi zaman ögle uykusunda seyrettigim küçük güzel yüzünü, endişeli gözlerini, dertleri ile içine kapanışını bazen.

ama hepsinden çok, çıplak güzel vucuduna bakıp, kendini begenme nidalarını, ah bir gün ölürse annem benden evvel, onu hep güzel güneşli bir ögleden sonrasında, aynaların önünde kendine seksilik tanımlamaları yaparken anımsayacak mıyım, evet.

peki onun kızı oldum mu? o kadar garip ki, lisede bir arkadaşımla "benim annemle ilişkim çok özel,kimsenin öyle olamaz" diye kavga ettigimi anımsıyorum. Evet, bunun hala da arkasındayım. Evlendim ama ondan uzaklara gidemedim, eşime ilk şartım, anneme yürüyerek en fazla 5 dakkada olacak bi yere gitmekti. Ben mi anneme dayanacaktım? annem mi bana. hayat tuhaf aslında, ve yagmurun altında anneme bazen ben şemsiye oldum, bazen o bana. bazen sucuk gibi ıslandık ikimiz de. peki onun kızı oldum mu, asıl mesele bu.

bir yandan oldum gibime geliyor, bakıyorum, ona ne kadar benzedigime (ama kötü yönlerin) karamsarlık, depresyona yatkınlık, dalgınlık, saflık (sazanlık manasında), uyanık olmayı çok arzulayıp olamamak... öte yandansa o hiç benim gibi geveze ve tembel olmadı, tombik olmadı, olamadı.

ama kardeşimle anneme baktıgımda, sanırım ben ilkay ın kızıyım diyorum, onun begenisini alabilmek umudu ile, iş yerinde en büyük zammın bana yapıldıgı gün gidip : anne başarılı oldum dimi ben? diyorum, başını sallıyor, sonra gözümün önüne onun sevdigi aşk filmlerini seyrettigmiz trt 1 geceleri geliyor.

Pek çok arkadaşıma bakıyorum, anneleri ile hiç yakın degiller, olmamışlar olamamışlar. Düşünceleri, planları, tasarıları ve bunlara anne figurunun etkisi öyle başka ki.
hem öğrenciyken, benim anneme anlatmadıgım hiç bişey yoktu, ne bir gün yalan söyledim, ne başka şey. ne öpüştügümü, ne başka şeyimi saklamadım. evlenmeden birileri ile yatmış olsam bunu da saklamazdım. ah annem, ona tek bi sırrımı, tek bir derdimi anlatmamış olsam, sanırım çatlardım ömür boyu.


annem romanını yazıyor, sinirleri harap durumda bir sürü şey yüzünden.
ermeni babaannesinin ve babasının hayatını kitaplaştırma peşinde. belki blogumu okur. canım annem, çok seviyorum seni, seksopartam.
aşk böcegim, sütlü çalım, osmanlı çilegim, ve daha bir sürü şey.

Bu bayram tatilinde bilaç film izledim, ama nedense hiçbiri sarmadı. Begenmedim, eh işte, ve igrençti diyebilecegim kategorilere ayırdım kendilerini. Kısa Kısa geçilmeye mahkum edildiler!

Sleuth u izledim ilkin, micheal caine hatrına, ama yok arkadaş tiyatro oyunundan film yapmayın, olmuyor. Bunlar tiyatroda görmekten hoşlandıgımız hareketler; sinemada olmuyor, aynı havayı taşıya-mı-yor.


Sonuçta ortaya, sıkıcı, monoton, anlamsız bir iş çıkmış, filmin gerilimi bile öyle bayıcı ki.. Oyuncular şahane olabilir ona lafım yok ama konu, hikaye, yok yani, olmuyor sürüklemiyor insanı. Bir de jude law tahmin ettigimden çok ama çok daha yetenekli bir aktörmüş, genel olarak fiziki begenilere hitap eden biri oldugunu düşünür, onu bu seviyeye indirgerdim eşeklik etmişim.


Değineceğim ikinci film ise, sabun köpügü bir romantik komedi olan Over Her Dead Body (cesedimi çiğnersin falan gibi bi çevirisini yapmışlardır herhalde?) Zaten umutsuz ev kadınlarından tanıdıgımız Eva Longoria oynuyor.Film Ruhsar dizisini izleyenlere oldukça tanıdık gelecek, zira eva hanım kızımız cartayı çektikten sonra kıyafetleri falan bile bembeyaz. Ruhsar dan farkı şu ki, kocası olacak cigersiz başka bi kadına aşık oluyor, bir de kendisini göremior bir türlü, sonunda da Eva cennete / beyaz ışığa gidip yakalarından düşüyor Tahmin edeceğiniz üzre.

Efendim bu film zaten bir romantik komedi ama yine de sıkıcı. Bir de dikkatimi şu çekti Eva Longoria gerçekten çok yeteneksiz bi oyuncu. Çünkü umutsuz ev kadınlarındaki gabriel in aynısı ordaydı. Bu hanımcagız Yalan Rüzgarı dizisinde oynamışmış ilk. keşke orda kalsaydı diyoruz, o sinir bozucu cıycıycıv sesi, fildir fildir yürümesi falan cidden "gıcık"

Ayrıca başroldeki hatun da resmen Eva dan çirkin olsun diye özenle mi seçilmişti ne? İlk kez bir romantik komedide bu denli erkeksi yüz hatlarına sahip bir bağyan gördüm!

Üçüncü ve son filmimiz ise, Borat. Tabi bu rezilliğe film denirse. Sasha Baron Kohen geçen hafta prada defilesini basıp yaka paça dışarı atıldı biliyorsunuz. Ama adam cidden igrenc ya. film de igrenc. Yani iğrenc ne demek? 35 dakika dayanabildik 4 kişi bu filme. işkence gibiydi, izlememiş olsam daha iyiydi. Bu filme "kötü film" demek, inanın sinema sanatına hakarettir. Kötü film türünün beklentilerinin altındaki filmdir, olmamıştır. Bu filmse neresinden tutsan rezilce, anlamsız, mide bulandırıcı, korkunç.

Olmayasıca diyorum bu türe sanırsam. İzlemedi iseniz, izlemeyin aman, öyle uzakta dursun mahvetmesin hayatınızı.

Not: bu arada resimleri ekledikten sonra farkettim iki resim de maşallah birbirine pek benziyor. Kör parmagım gözüne! Ögretici bıdıklar sizi.( ben bu tür tesaduflerden ürkerim.üç vakte kadar biri parmak sallıycak herhalde.)