ya bizim bir karar vermemiz lazım,
hatta mehmet verdi o kararı
ama ben neden noktayı koyamıyorum

mehmet yüzüme bakıyor, diyor ki: geriye dönüp bakma
ben neden, üç tekerlekli bisikletine bakan çocuk gibi kalakalıyorum?

sabah uyanıyorum, içim umutla doluyor, hadi yapalım, yapalım diyorum.
akşam oldukça beynim yere çömeliyor, sünüyor. yapamazsın! yapamazsn sen! diyor

iki arada, ortada, penaltı, gol.
ne edeceğim ben, Allahım akıl ihsan eyle Ceren kuluna. kendim olmak, şakasına söylemiyorum, cidden çok zor bir şey be ya.

sabah gitmek, akşam kalmak istiyorum.
neden sabah başka, akşam başka biriyim.karar vermek bu kadar zor mu,
aaaaaaaaa ama!