Kocacım yanımda uyuyor. mısıl mısıl. hatta arada horultu gibim sesler cıkartıyor. ama bende tık yok. desperate housewives in 4.sezon 14,15 i seyrettim..gelmedi uykum.
Eski zamanları anımsıyorum, suanda yanımda yatan adamı dersanede ilk gordugum anı.
O zaman sacları kısacıktı, inatcı mı inatci, ukala mi ukala; gicikti be!
ama onu ilk gordugum an tutuldum yahu ne yalan soyleyeyim. sene 1999. izmir x dersanesi. ikimiz de 1. siniftayiz. herkesin odtuyu kazanmak istedigi hirsli bir ortam. ve ben asigim!
caresizce bakiyorum, anlamasini bekliyorum mehmetin. ama yok. isi gucu milletle alay etmek. benim farkima bile varmiyor. suslenmeyi puslenmeyi deniyorum, olmuyor. biraz aciyorum dekolteyi, gelmiyor. baska bi cocuk vardi evren diye; ona yanasiyorum, kiskanmiyor.
umudumu kesmisim artik memetten.. en yakin erkek arkadasimi cagiriyorum dersane cikisina onu gostermeye, bak bu cocuga asik oldum diyorum.
en yakin kiz arkadasim da onun igrenc bi ukala oldugunu dunyada adam mı kalmadigini mirmirlaniyo...mehmet herseyden habersiz.
sonra bigun yagmurda ikimiz de derse gec kalmisiz.. beraber giriyoruz dersaneden.. bi umt beliriyor icimde. belki de bana hadi gel dersi ekelim bi kahve icelim kantinde dicek!
Ama umutlarım sönüyor dostlarım. bi kuru günaydın sonrası, tin tin sınıfa koşuyor, ben de ardından.içeri giriyor beni önden buyur bile etmeden. yine kestim umudumu.
Sonra burcu ile tost yedigini goruyorum. dunya basima yikiliyor yine.
En nihayetinde; surekli gec kaldigim icin benle alay ediyor, bana salak diyor. SALAK.
acimasiz memosla bi temasimin, bi iliskimin olmasindan umudu kesmisim, derslere dusmusum. kimi sinavda onu geciyorum; kiminde o beni geciyor. ama hep takipteyim. hiç dusmuyoruz ikimiz de birinci siniftayiz.
Ve bir gun ..o buyuk gun, kalemim yere dustugunde, alip bana veriyor kahraman sovalyem.Ama no; no. bu son konusmamiz oluyor. O ve ben apayri dunyalarin insaniyiz...
Sinav gelip catiyor.girip cikiyoruz. gitmek istemiyorum dersaneye. kendim yapicam tercihi. mehmeti de gormek istemiyorum.
Unutmak istiyorum. yok olmaz gidip konusamam ki ben.
Ben bilgisayar muhendisligini kazaniyorum, o elektronik ve haberlesme yi. ayri universitelere dusmusuz, yine de uzuluyorum.
Okula basliyoruz. hani su evren vardi ya kiskandirmak icin konustugum, kayitta onla karsilasiyoruz. illa ki cok kibar, illa ki gorusmek istiyor. okulun ilk senesi bitiyor. yazin komsumuzun benden 4 yas buyuk kizi Eylemle sabaha kadar oturuyoruz. bira iciyoruz, film izliyoruz. bazen icq ya girip milletle alay ediyoruz..
Derken bir gun eylem in listesinde mehmetin adını soyadını goruyorum. detaylara bakınca o oldugunu anliyorum. konusmaya basliyoruz. Beni hatirliyor!
Nereyi kazandıgımı da biliyor. bir ay konusuyoruz. o bir ayin sonunda cikmaya basliyoruz. Hiç unutmam izmir fuarinda, bi bankta teklif ediyo bana çıkmayı. çarpışan arabalara biniyoruz, hayvanat bahcesine gidiyoruz. BEni seviyor!
Evrenden mail geliyor bazen. O biiip de senden hoşlanıyor ben biliyorum zaten diyor. Beni kıskanıyor!Mutlu olmak neymiş beraber ögreniyoruz.
İlk sevgilim benim, ben de onun ilk sevgilisiyim. İlk öpücügüm, ilk askim, ilk heyecanım, herseyim!
Ve temmuz 2000 senesinde baslayan askimiz, 2005 te evlilikle noktalaniyor.
Bak hala uyuyo misil misil. Ne sakin. Baska bi memlekete gidecek olmanin, burda istifa edecek olmanin gerginligi ile ben uyuyamiyorum oysa.
Onun huzurla kivrilmis agzina imrendim simdi. Bi zamanlar bi salak kelimesi cikmisti dimi bu agizdan! du bak sen simdiii..

evlenirken...