olmalı mı olmamalı mı, yoksa hiç değişmemeli mi?
- Mart 11, 2011
- By Ova (Excuse My Reading)
- 5 Comments
2 küsur senedir ingiltere vizem var ve bu vizemi kullanmak için asla acele etmedim. ancak aralıkta ingiltere vizeleri kaldırdı, yenisi artık alınamıyor. eskisini uzatmak için hala bir şansım var, iş bulabilirim veya bulamasam dahi dışarıda çalıştığı pararalı gösterip uzatabilen adamlar mevcut (forumlarda)
buradaki işim bombok bir bedene büründü. ama eşimin işi hala çok iyi, izmiri de çok seviyoruz esasında. şimdi cv'yi yüklediğim sitelerden hergün birileri arıyor, her hafta muhakkak phone interview yapıyorum, iş bulurum gibi de gözüküyor. daha da iyisi, eşime bir teklif geldi. (tabi vize benim üzerime olduğu için, benim iş bulmam lazım eninde sonunda, yoksa sınır dışıyız...)
ve işin daha da tuhafı bu teklife yarın yanıt vermemiz gerekiyor.
bir haftadır birbirimize bakıyoruz, birbirimizin gözlerine. diğerinin ne istediğini anlamak, görmek, sezmek ve artık karar vermek için. bir kağıda artıları eksileri yazdım. herşeyi düşündük. ama olmuyor, bir karar çık-mı-yor!
artık dedim ki, yarın git, ne karar verirsen ver, arkandayım, seninle her türlü zorluğu da çekmeye hazırım...
ingiltereye gitmeyi çok istiyorum ama burayı çok özlemekten korkuyorum.
orda hasta olmaktan falan korkuyorum... öksürünce bile vesveselenen biriyim çünkü, orda burdaki gibi çat, doktora git baktır rahatla diye bişey yok biliyorum bunu...
içimde bişey kalmak, bişey gitmek istiyor, oraya gittiğimde burayı özlüyorum, burdayken de orayı düşünmeden duramıyorum...
yarın bir karar verilecek, bizim için verilecek, biz vereceğiz, Allahım ne olur bizim için doğrusu ve hakkımıza hayırlısı olsun. Ben hiç karar vermemişim hayat boyu, evet bunu anladım...
böyle işte... bu yazıyı okuyan olursa benim için dua etsin. x veya y olması için değil, hayırlısı neyse, onun olması için... çünkü insanın istekleri cehennem ateşi gibi kardeşim, çıra dayanmıyor, bitmiyor ki. isteklerin götürdüğü yer her zaman mutlu etmeye yetmiyor, bazen çok istemek insanı sündürüp, hayattan kesen bir şey olup çıkıyor. bu yüzden ben artık hiçbir şeyi saplantı derecesinde istememeye karar verdim! olursa olsun, olmazsa kısmet değilmiş yaklaşımı ile günlerimi gamsız geçirme temennisindeyim... darısı bütün huzur dileyenlerin başına....
5 yorum
bence gidin :) elinizde boyle bir firsat varken kacirmayin derim. ingiltere cok yakin turkiye'ye. ben 8 yildir amerika'da yasiyorum ve benim oldugum eyaletten en kisa yolculuk istanbul'a 16 saat. eger elimde firsat olsa, sirf turkiye'ye yakin oldugu icin ingiltere'ye tasinirdim heralde. bir de tabi pound'u bozdur bozdur turkiye'de harca. her seyin hayirlisi yine de.
YanıtlaSilbir az önce yazdıklarım sanırım google ın azizliğine uğradu bari dilim döndüğünce bi daha yazayım ama öbürünüde gönderdim mi hiç bilmiyorum..
YanıtlaSilÇok ama çok iyi anlıyorum ben bu durumu!Hakkınızda gerçekten hayırlısı olsun..Senin teklif beklerken eşinin aranmasıda işin başka bir boyutu.Umarım iyi olur herşey.
Hep yazıyorum bende iş arıyorum diye.işin ucunda izmiri bırakıp istanbula gitmek var yada meslek değiştirip tamamen farklı bir maceraya atılmak için beklemeliyim.öte yandan deliler gibi istediğim bir yerin sınav sonucunu bekliyorum ki kazansam bile tonla mülakat var olabilmesi için.Hem olsun diyorum,hem olmazsa üzülmemeliyim diyorum,hem hayırlısı diyorum hemde bunların hepsini aynı anda sölüyorum..çünkü biliyorum ki eğer olmazsa çok değişik ve zor bir karar var önümde.
O nedenle hakkınızda gerçekten hayırlısı olsun.gönlünüzden gerçekten geçen olsun..Bizede haber ver olur mu kararınızı,merak ederim..
Gülden
mutlu olmazsan geri donersin.rahat ol ama gitmeye de zorunlu hissetme kendini. guzel bir hayatin var.saglik sorunu disinda hicbir sey sorun degil. sen iyisin, kocan iyi, ailen iyi; zaman kaybedersen karsilginda tecruben olur, para kaybedersen yeniden kazanirsin; ben hep en kotu ne olabilir diyorum. en kotusunde olen, sagligini kaybeden gibi birsey yoksa cok da zorlanmadan veriyorum kararimi.kara kara dusunmek yerine hava da guzelse gidin deniz kenarina, cay icin, bira icin, stresli degil keyifli keyifli planlar yapin. ingiltereye gidersek soyle yapariz, soyle bir yerde yasariz, soyle bir kariyerimiz olur, izmir'de kalirsak soyle yasariz, sunu yapariz diye hayal kurun.
YanıtlaSilkendimde ve baskasinda gozlemlediklerimi soyleyeyim yine de gidersen:
1)ilk bir sene alisamayacaksin. bir sene gecmeden geri donmeye veya baska yere gitmeye karar verme. bekle.
2)evinizi kiraya verin, satmayin. isler ters giderse doneriz kolayca dusuncesi rahatlatiyor.
Öncelikle tabii ki hayırlısı olsun...
YanıtlaSilBen ilkokul 4. sınıfı bitirirken lottery'den greencard kazanmamız sonucu annem ve babam ani bir kararla herşeyi bıraktılar, birlikte Amerika'ya göçtük. Annem öğretmendi o zaman ve işini pek sevmiyordu, babamın iyi bir işi vardı. Evimiz yoktu kiradaydık. Sonuçta Amerika'da biraz maddi sıkıntı çektik ama sonunda yoluna girdi, ben orda 1 sene okumuş oldum şu bilmemkaç senelik eğitim hayatımda azıcık ufkumu açan tek eğitim hadisesi o 1 yıldır halen. En az 2 yıl kalırız diye gitmiştik, annemler özleyince 1 yılda döndük. Ben yapı olarak pek özleyen bir insan olmadığım için çok üzülmüştüm, oradaki evde, okulda, rahatlıkta, yeşillikte gözüm kalmıştı. Hepimize macera, deneyim oldu işte. Yalnız Nilüfer'in dediği gibi bir ilk sene eşiği var bu gurbet işinde, ilk sene sonunda kimisi dayanamayıp dönüyor, kimisi atlatıp oraya alışıyor ve bir daha buranın sıkıntısını çekmek istemiyor.
Şimdi siz gitseniz ilerde dönmemeniz için bir sebep yok. Üstelik artık Skype var, öyle eskisi gibi haftada bir 5 dk tel'de konuşmaya mahkum kalmıyor insan. Hem İngiltere o kadar uzak değil, Allah göstermesin acil bir durumda aynı gün Türkiye'ye gelinebiliyor. Ben iki seçeneğin arasında kaldığımda genelde dönüşü olmayan yoldan kaçınarak tercih yaparım. Gitseniz dönebilirsiniz, ama şimdi gitmeseniz ilerde tekrar gidebilir misiniz?
Umarım gerçekten ikiniz için de hem kısa hem uzun vadede en hayırlısı neyse o olur.
Bencede hemen gidin benim elimde böyle bir fırsat olsa bir an durmam :D
YanıtlaSilen derin düşüncelerini dök bebeğim