Sizin de iste otururken, disari cikip yurumek istediginiz oluyor mu? veya gidip kocaniza / cocugunuza sarilmak istediginiz?
yasadigimiz hayat asiri sacma ve aliskanliklarin ekseninde bizi kolelestiriyor. su gun, su dakika, su saat burada cakili olmak beni gercekten mental olarak tuketiyor arkadaslar.
Cocugum okula basladi ve icimde bir uzuntu duyuyorum. Cunku senelerce surecek, "sabah kalk, okula git, calis, senden bekleneni yap" degirmenine girdi cocuk. Taslarin arasinda ogutulecek. Herkes yaptigi icin calisacak, okuyacak, biseyler olacak o da, sonra bizim gibi calisacak, tatiller icin, mortgage icin, evine yeni pencereler taktirmak icin, arabayi yenilemek icin, calisacak; baska alternatifi olmadigi icin. belki bir gun o da annesi gibi masa basindan disari bakacak, 'sadece yurumek istiyorum su an' diye dusunecek. Ama calisacak. Cunku herkes calisiyor babasini satiyim.
Alti bucuk sene once, hayatin bana verdikleri ile yetinmeyip, yuklu bordromu, iyi isimi birakip deniz asiri bir ulkeye tasindim, burada ozgurlugu freelance calismakta buldum bir sure. sonra dogumdu bebekti cocuktu derken yine maasli bir iste hem de rahata-sefertasi memuru olmaya- fazlasi ile alismisken icimde yine rutine direnen bir kucuk asi buluyorum. Simdi gidip migration'a devam edecegim, komut isigi yanip sonecek ve ben buna da sukur diyecegim PowerShell ekranindaki yansimama bakip.
Mutsuz degilim ama huzursuzum. Dur bakalim bir yerlerden vahiy falan iner belki. Takriben on sene once de huzursuz bir peygamber gibi hissediyordum kendimi, vardir elbet bir hayir!
1 yorum
sabah 8 akşam 6 masa başı çalışan biri olarak hep bir hayatı kaçırıyorum hissiyatındayım.Ben burda totom pencereye dönük,bilgisayara bakıp abudik gubudik işler yaparken dışarda hayat akıyor ( hani şu dizilerde new york ve benzeri şehirlerin en ışıklı caddelerinin hızlı akışını gösterirler ya).Gün geceye dönüyor,gece düne dönüyor ve ben hala arkam dönük oturuyorum gibi hissediyorum...
YanıtlaSilsizi kişisel tanımıyorum,sadece yazılarınızdan ama zinciri kırma imkanınız varsa bence hiç durmayın:)
en derin düşüncelerini dök bebeğim