aslında çok sıkıldım blog temamdan, ama hiç değiştirecek vaktim yok.
tez için köpekler gibi hocanın götünde dolaşıyorum, maillere yanıt vermiyor, telefonları zor bela açıyor; aman Allahım güç ver de bitireyim, onca emek ve para boşa gitmesin ya.

iş deseniz, gittikçe koşulların güçleştigi bir ortama dönüştü.

Allahım bana bi işaret ver ya.  bişey olsun. artık bi karar vermemi tetiklesin. ama canımı yakmasın o tetik, nolur böyle hüüp diye yavas bi geçiş olsun. çok mu şey istedim :)

abooo. gene işe dönmem lazım, hoşçakalın şincilik.. herkes mutlu olsun, herkes gülsün, aglamasın kimse.