Icimde bir sey kiyamet kopsun istiyor aslinda, ama kopmayacagini dusunuyorum, cunku islam kiyametin tahmin edilemeyecegini soyler.

Ben dogaustune inanmak zorundayim cunku din emrediyor. Yani sen okuyucu eger bir dini takip etmiyorsan, lutfen salak muamelesi cekmek yerine, saygi duy.

Sanirim ingilizlerle turklerin en onemli farklarindan biri de bu, patatese bile inansan ‘nasil olur mal misin’ diye tartismaya girmiyorlar. Dini inanci, ahlak denen etiketleri, kimin ne kadar ozgurluge sahip olmasi gerektigini tartisan bir bizleriz, derdi bitmedigi halde kendi kendine dert uretme mekanizmalari yaratan turk milleti…turkiye halki… ya da her ne isim verirsen.

21 aralik da bir nevi uvey evlat, bir nevi gayri mesru cocuk, umursamiyormus gibi yaptigimiz halde yine de ustune gozlerini dikecegimiz bir gun. kiyametin kopacagina inananlari mal diye nitelendiriyoruz, sirince’ye gidenleri asagiliyoruz, halbuki birakalim isteyen istedigine inansin degil mi, istersem 22 aralik sabahi gokten isa’nin inecegine inanirim, istersem 21 aralik sonrasi dunyanin her zamanki berbatliginda, ne eksik ne fazla yuvarlanip gitmeye devam edecegine.

ve gunes kopmamis bir kiyametin mujdecisi gibi bir kez daha dogarken, bir yerlerde birilerinin ‘keske kiyamet kopsaydi’ diye mirildanacagina…

Kiyamet koptugunda Rahman’a  kavusmaniz umidi ile, merop sevgilerini sunar efendim. Kisisel kiyametlerden uzakta bir merry Christmas olsunlar efenim.

Dip Not: is yerine turkiyeden Turkish delight getirdim ama xmas cikolatalari varken yuzune bakan olmadi, gayri mesru evlat gibi duruyor zavalli itilmis lokumlarim :( zikkim yiyin e mi!

Bir haftalik turkiye macerasi sonrasi yine watford’da isimin basinda pineklemedeyim..Allahtan bugun hava gunesli de Pazartesi Pazartesi turbulansa girmedim.

Ben bu is yerini su ana dek en en en gicik oldugum yer olarak nitelendirdim. Insanlarda bi bosvermislik ama; asiri rahatliktan mi, yoksa herkes birbirine kil mi oluyor anlayamadim. Is veren yok. Is verdiklerinde ekstra bilgi ve kaynak almak icin kicimi yirtmam gerekiyor.

Ulan daha gecen ayin odemesini alamadim adam kaldirip totosunu bana account yaratamamis timesheet giris portalinda.

Boyle bir kaotik, esnek bir hal mevcut, gorunuste ve konusmada herkes cok calisiyor tabi ki her zamanki gibi.

Az evvel hemen 5 metre yanimda bir bagiris cagiris bir hediye alisverisi oldu. Kocaman masanin ustunde bir suru hediye, bir kahkaha tufani ayilar gibi anirmalar, kafami cevirip baktim herkes hediyesini aciyor birine de supermen donu vermisler ona sevinmis dangalak. Sonra o bagiris cagiris bitince bir suru cikolata biraktilar oraya, baktim herkes gidip tikiniyor ben de gittim snickers yedim amk.  

bu ingiliz insaninin eglenme eglesme ve her ortamda boyle bes dakikada mukus kivamina gelebilme ozelligini bana sabrimi sinamak icin verilmis bir gorev oldugunu dusunuyorum.

Bu iste bir sure daha calisirsam gun 121..hala yapacak bir is vermediler.. tarzinda yazacagim sanirim.

Bu arada internette bir site benim public butun bilgilerimi hortumlayip bana bir profil yaratmis. Bu blogda adim soyadim yazmiyor ama blog yazilarim kabak gibi cikiyor o sayfada. Allah belani versin dipity.com

Nasil silinir bu meret haberi olan varsa aklini paylasiversin bir zahmet. Mail attim 2 hafta oldu cevap donmedi tabansizlar.

Alias Grace’I okuyorum 1 haftadir, nasil guzel, nasil narin, nasil nakis gibi yazilmis bir kitap, eh tabi ki Margaret Atwood isi olunca boyle oluyor. Turk okuyucusunun hoduklugudur bu kadinin kitaplarinin basilmiyor olmasi.

Aman neyse, sabah trende alias grace’In neredeyse sonuna gelmis olmam ve su anda ofiste isten cikis saatini hirsla bekliyor olmam faydasiz, zaman gecmiyor. Isten cikayim da okuyayim diyorum.

Simdiki isimden hic memnun/mutlu degilim.

Neden boyle bilmiyorum bir haftadir user profile service ile ugrasiyorum elinde comak bokuyla oynayan cocuk gibi, sanirim motivasyonum eksik, of!

Yeni yil baslayinca umarmi isler acilir ve baska bir is bulurum, benim ilacim cillop gibi kontratlar olacak.

Bir zihin tembelligi ki sormayin gitsin dostlar, sanki beynimdeki gri uniformali sinir hucreleri yas 31 olunca emekli oldular. Onlari makineleri yaglamaya, mekanizmalari dondurmeye ikna edemiyorum.

Mekanizma demisken tam bir mekanik alet asigi olarak zemberekli saat aldim, canim benim. Tik tik tik sesi beni cocukluguma goturmesin mi daha kurdugum ilk geceden. Benim pilsiz, benim radyasyonsuz, bitsiz, bytesiz, canim zemberekli saatim… ruhumu steampunk’a satacagim. (bir zemberekli saat aldi diye steampunk’a baglayan bilgisayar muhendisinin drami)

Bunaldim dostlar, persembe turkiye’ye gidiyor olmak bile icimdeki camurlu suyu bosaltmami saglamiyor… oturup calismam ve daha cok sey ogrenmem lazim, sonar onlardan para kazanacagim ya daha!

1 haftadir action for children’da calisiyorum. Abi resmen buldum bunadim oldum galiba ben. Oup’I begenmedim arm’a gittim arm’a burun kivridim buraya geldim ama giderek daha az memnun oluyorum. Teptigi firsatlarin ardindan hay Allah keske tepmeseydim diyen kucuk ceren’in drami oldu benim durumum.

Isin komigi arm gel yine goruselim demisti ve gittim gecen hafta simdi gel derlerse geri gidicem onlara. (tukurdugunu yalamak olacak ama napayim) Gittim artisligimi de yaptim soyle actim ellerimi iki yana Fatih terim gibi, valla ben buraya ise ihtiyacim oldugundan gelmedim zaten is buldum hemen, ben buraya arm’da calismak istedigim icin geldim dedim, mudurun caninin yaglari eridi, yuzunde guller acti bunu duyunca. Iyicene yuzsuz oldum artik ben. O utanip sikilan, derdini anlatmaktan aciz insan nerede kaldi bilemiyorum, belki turkiye’ye donunce geri gelir!

Boyle iste resmen transfer kaosu yasayan futbolcular gibi oldum. Pinpon topu gibi bi o sirketten bu sirkete.

Is begenmiyorum cunku sanirim istedigim is dunya uzerinde yok. Idealizm’den degil ama tembellikten butun bu kaos.

Hadi bugun haber gelsin bir yerlerden artik valla sistim burada. Uzun zamandir hicbir is beni boyle sisirmemisti. Yanimdaki godos herif artik sharepoint farmi nasil kurduysa catlayip patlamasindan korkuyor buyuk ihtimal, yonetici access’I  vermedi adam bana ya. Ulan pust,   kici kirik bi developersin ne architecture ve configuration bir bok bildigin yok, sunu boyle yapman lazim ondan olmuyor diyince agzini kivirip ‘hmmm let me have a look’ deyip saatlerce bekletiyor. Hayir isin kotusu ben gunluk para aliyorum ve burasi bi hayir kurulusu. Gorun iste a dostlar, Maldoradonun biri sayesinde bos bos oturuyorum. Nefret ederim boyle icten pazarlikli, kendi gotunu kollamaktan baska biseyi onemsemeyen tiplerden. User profile, web analytics, hepsi catlayip patlamis bir suru hata var, dingile bana farm admin vermin lazim ki daha derinlemesine arastirayim diyorum yanit ayni : ‘hmmm let me have a look’

Bi site export edicem su an 15 dakikadir bekliyorum ki bana shell admin hakki versin..nasil verilecegini anlatan post bile gonderdim ama tik yok.

Hayir adami gorsen zaten 2. Sinif pop grubu toplu fotografinda kalan en sagdaki kel, tiknaz tip yani direk. IT’ci demezsin. Zaten baska is bulmus zittir olup  gidiyomus ay sonu, bu pezo buradan kacip gitmeden bana hicbisey koklatmayacak o gittikten sonar onun yedigi (ya da duzgun yiyemedigi)hurmalar benim kicimi tirmalar artik, otur duzelt isin yoksa. Offff!

Bakin dikkatinizi cekerim ne zaman can sikintisindan kasinmaya baslasam kufurlu konusuyorum. Sevgi kelebekligi ancak keyfim yerindeyken mumkun olabiliyor, iyi sabahlar, hoplasin tepenizde ponpon tavsanlar.