Dur korkup kaçma, vallahi kişisel gelişim yazısı değil bu. İngilizlerin 'One man's junk is another man's treasure' diye bir sözü var, bunu çevirmeye çalıştım çünkü ben bugün nihayet 1 senedir ha bu pazar gidelim, ha önümüzdeki pazar gidelim...

Pusulada kirmizi okun daima apis arasini gosterdigi bir toplumuz. Ahlak, namus ve bu ikisine ilistirilmis itibar kimi insan icin can alma veya canindan olma araci. Kadinlarin iki bacaginin basladigi yerde, insan mantigi bitiyor. Buyuk, kalin tasmalarla birbirimizin boynunu...

Emlakcimizin adi Bradshaws. Bu dunyada bagimsiz, kucuk ve guzel olan her seyin  yerini buyuk, umursamaz ve kaotik bir seyin alacagini kanitlarcasina bizim eve bakan bagimsiz emlakciyi satin alip yuttular. Bradshaws gercegi ile kapimiza gelen ‘Biz Property Solutions Centre’I...

bu sabah ise gelirken once cop kamyonu sonra da gecen tren icin kapanan yolda mahsur kaldim. bizim koydeki cop kamyonlari asla yol vermiyorlar. tren de yarim saatte bir geciyor ama garantici ingilizler gecmesinden saglam bir bes dakika once...

Bazi insanlar baskalarina karin agrisi olmaya gelmisler dunyaya, bazi insanlarsa baskalarini karin agrisi edinmeye. Hayatimin hatiri sayilir uzunlukta bir kismini "baskalari ne der, ne dusunur" diye dusunerek yasadim. Sonra bir noktada etrafimdaki insanlarin korkunc gocukleri oldugunu fark ettim....

Bu hafta Londra'dayim. Sirket egitime yolladi. Hala emzirdigim icin otelde kalamadim ve Ingiltere'nin en kotu hizmetlerinden olan trenlerle her gun Cambridge - Londra arasi git gel basladi. Uzun suredir Londra'ya gelip gitmemistim. Ozlemisim biraz. Gelip gezeyim bir ara!...