Nasıl da mutluyum bugün, Anglesey Abbey'e gelmişim, çocuk uyumuş, hem de derin uykuda. önce kafeteryaya gidip homo yumulus modunda bir löp löp bir güzel yemek yedim. zaten anglesey abbey dediğin yer, 90lık nine dedelerle doğum iznindeki annelerin mekanı....

2.5 seneyi geçti İngiltere'deyim, hala şaşırıyorum. 80-85yaşında bile bir çocuk merakı ile bahçe bahçe, köşk köşk gezen, o ana dek hiç duymadığı bir hikaye duyunca ya da hiç görmediği bir bitki görünce 'oh dear' diyen ingilizlere hala şaşırıyorum...