Gerçek bir kış insanıyım. yazı sevmem. sıcağı sevmem. kat kat giyinmeyi, atkı bere bulup sarınmayı, renk renk çorap ve ev patikleri giymeyi, üşümeyi ve ellerimi kahve/çay/salep fincanları ile ısıtmayı severim. Eee böyle bir insanın kışı çorba içip içini...

bugün şehir merkezinde kilisenin koro vardı, kiliseden bir kadın bana christmas hikayesini anlatan bileklik taktı. Kapito'yu da bir dua ile kutsadı. Bu kutsanma esnasında Kaplancık tzoooortt diyerek bezini doldurdu. Bezini doldururken delici bakışları ile kadına bakmaktaydı. Acaba bebişim...

Efendim ben tee kasım sonundan beri türkiye'deydim. Bebemizin vize işlemlerini oradan tamamladık. (Evet sümük kadar çocuğa vize istiyorlar) Mehmet evvelden döndü, ben az daha kaldım. Fakat Mehmet giderken sağolsun azıcık şey alıp götürdü. Bense geride kalan valizlere nazar...

İngiltere lahana gibi bir memleket. cins cins ama çok ve dikkatsiz yediğinizde gaz yapıyor. 2 buçuk senedir İngiltere'deyim. Kuralların çoğuna, insanların cinsliğine, adab-ı muaşeret kurallarının kimi zaman tarlanın ortasına koşup 'yangın var' diye bağırtacak kadar sıkı kimi zamansa...

10 gündür falan türkiye'deyim. Annem Müge anlı'nın programına dadanmış. Sabahları sinir bozukluğu, göz kenarındaki damarı titretme sebebi. böyle vıcık vıcık samimiyetsiz, korkunç bir yayın olamaz. iyi bir şey yapıyoruz mesajı ile insanların acılarının ve endişelerinin üzerinde iş makinası...

hani böyle 'kendini sev' Ben değerliyim' 'kaliteli ben zamanı geçir' cart curt diye tavşan gibi zıplayan kişisel gelişimciler var ya, onları torbaya koyup duvardan duvara vurasım ve 'nasıldı torbada biraz kaliteli zaman geçirebildin mi CNM?' diyesim var. ulan...