insan olduğumu en çok korktuğumda hissediyorum

  • Mayıs 14, 2012
  • By Ova (Excuse My Reading)
  • 0 Comments

hep çiğ etle

hep kanla 
hep üzüntüyle hatırlatma bana yaşadığımı, çok korkuyorum.

insan olduğumu en çok korktuğumda anlıyorum

saatin tiktaklarını sayarken
hiç yokmuşum gibi oluyor bazen
akıntı sürüklüyormuş beni,
ufalıyormuşum kendi kalp atışlarımda.
meğer ben kaderin bahtsız, kırmızı, cüce bir elmasıymışım.

ister gideyim, ister kaçayım,  
bir gönüllü çıkında korkularla düşünceler
dürülüp yol arkadaşım olmayacak mı

hem başkası olmanın bedeli altın pahası

bunu öğrenecek kadar masal okuduk biz:
              prenses olmak
              her kahpenin harcı değildi.


öyleyse ben bir ördeğin dudağının kenarına ilişmiş kıvrımı
bırak da gülümseme sanayım
ve gözlerinde Allah'ı görüp 
korktugum için insan olduğumu anlayayım.


Britanyanın 14 Mayıs tarihli bir kışı,
Milton Keynes
Starbucks

You Might Also Like

0 yorum

en derin düşüncelerini dök bebeğim