konusacak cok az insan var

  • Şubat 19, 2013
  • By Ova (Excuse My Reading)
  • 2 Comments

Hayatta ilerledikce fark ettigim seylerden biri de bu, gercekten konusabilecegim, duygularimi ve dusuncelerimi hic gizlemeden kendimi anlatabilecegim cok az insan var etrafimda.

Bu sizin icin kac kisidir, var midir yoksa yok mudur bilmiyorum ama, bazen arkadasim dedigim insanlar beni hayal kirikligina ugratiyorlar.  – ben de az alingan biri degilim aslinda -

Sonra onlara eskisi gibi yakin olamiyorum, istesem de. Icimden gecenleri kesinlikle anlatamiyorum sorduklarinda.  Yapmacik buluyorum kendimi.

insanlari iliskilerin yiprandigi noktada hayattan cikarmak da imkansiz cunku belli bir yakinlik sinirini gecmissiniz, iliskiler ekmek dilimler gibi kesilip uzerine yag surulup yenip bitirilecek seyler degil.

Bu durumda sessizlik, kopukluk, alip basini gitme veya iliskiye devam etme ama yapmaciklasma seceneklerimiz kaliyor elde.  

Insan iliskileri, insanlar iyi olsa da zor.

Herkes ayni olsa dunya cok sikici bir yer olurdu evet ama herkes farkliyken de insanlara yaklasmak da, uzaklasmak da zor.

 

Mesela su anda cok seker komsularimiz var ama onlarla arkadas olmak istedigime emin degilim. What if someday I just start to dislike them?  

yan kapinda, bir zamanlar samimi oldugun ama artik araya mesafe koymak istedigin birinin bulunmasi cok zor olmaz mi!

 


-- IMPORTANT NOTICE: The contents of this email and any attachments are confidential and may also be privileged. If you are not the intended recipient, please notify the sender immediately and do not disclose the contents to any other person, use it for any purpose, or store or copy the information in any medium. Thank you.

You Might Also Like

2 yorum

  1. hayatın cilvesi... insan napıcağını bilemiyor. ama bi kere duygusal olarak bağlanmışsan da aile gibi olunuyor bırakılamıyor... yine de bence insanın hafızasını tazelemesi ve geçmişiyle barışık olması açısından, mesafe bile koysan görüşmeyi az buçuk devam ettirmek en iyisi. yeni ilişki kurmaktan korkmak ayrı ama belki de mesafeleri daha yavaş yavaş kaldırmalı insan. sıcakkanlı tabiatlı olunca biraz zor oluyor ama aslında normali galiba böyle olmalı. :S

    YanıtlaSil
  2. 'Evet evet işte bu' diyerek okudum bu yazıyı. :( Bir yandan eskiden gelen arkadaşların ve yaşanmışlıklar var. Ee bunların neticesinde yeni tanıştığın insanlara da önyargı ile yaklaşıyorsun ister istemez.. eskiden gelenleri çıkarıp atsam desen olmuyor. arada bir yerlerde yalnızlık duygunla kalıyorsun öylece. :(

    YanıtlaSil

en derin düşüncelerini dök bebeğim