benim günler böyle geçiyor.

  • Aralık 08, 2011
  • By Ova (Excuse My Reading)
  • 6 Comments

Johnny diyor ki, everyone I know goes away in the end..
What I've become, diyo

ben ne hale geldim, günlerim nasıl geçiyor.. Bir kere Annemle deliler gibi geziyoruz!

Tam anlamıyla bir ev kadını oldum. Şunu artık anladım ben çalışırken bana "aman çalışmasan ne yapacaksın, evde sıkılırsın" diyen arkadaşlarım haksızsınız ibneler.

İnsan evde sıkılmıyor.. yapacak çok şey var. fasulye ayıklayıp dizi izliyorum. istediğim kitapları istediğim anda okuyorum, maymun iştahlı hobiler buluyorum, yani hadi dikiş öğreneyim mi ya da web tasarım mı yapayım dediğimde bunları yapacak gerçek vakit var.

Ama bir de madalyonun öteki yüzü. içimde hala başarılı olmadan mutlu olamayan bir ceren var sanırım.

Aslında istediğim hiçbir şey olmamak. İnsan hiçbir şey olmayınca o kadar sakin ve huzurlu ki. Ne yetişmesi gereken şeyler, ne başkalarının dertleri, ne sıkıntı ne stres.
Anksiyetem büyük ölçüde azaldı aslında. Yani geçen sene bu zamanlar, endişe zaman zaman ataklar yapardı, fena sallardı. O duygular şimdi geride.
İki sorunum var, biri, ve daha somut olanı, para kazanamamak. tek maaşla elde avuçta bir şey kalmıyor. hand to mouth :)

İkincisi de hiçbir şey olmamayı içten içe beğenmeyen, içimdeki küçük ses.

Headhunterların telefonları kesildi, belki xmas'tandır. Arayanım soranım yok :) Aslında arasınlar istemiyorum böyle hava hoş ama ekstra para kazanmak da güzel olurdu...  tek satır meslekle ilgili bir şey bakmadım, bakmam da, sevmiyorum ki mesleğimi...sanki beni kimse aramayacak ben de unutup gideceğim ev hanımı kalacağım böyle. aslında bunu isterim, ama ya sonra işe dönmek zorunda kalırsam uzun süre sonra diyorum, öyle onlara sıkılıyorum işte, yine de tam olarak geçmeyen muzır anksiyetem bazen ufak felaket senaryoları postalıyor, yerine ulaştığından emin olarak..

You Might Also Like

6 yorum

  1. iki hafta bos oturunca issizlik moduna mi girdin :)))). aralik ayinda temp is olmaz, hatta is olmaz. basarisiz da degilsin, gunlerinin keyfini cikar canim, sacma tasalarla tembellik gunlerini zehir etme.

    YanıtlaSil
  2. 1 senedir evdeyim. Cok sıkıldım. Yapcak iş de bulamıyorum. İş sadece para kazanma yeri değilmiş. Bir sosyalleşme aracı. Sorna akşam kocan gelicek diye kapıda bekliyorsun. Bir de tüm arkadaşların çalışınca iyice yalnız kalıyorsun. Bu da benim hikayem. Herkes farklı yaşıyor tabi.

    YanıtlaSil
  3. Önce Xmas sonra da Silvester bitsin, sonra hayat normal akisina döner. Su anda Almanya'da tek isleyen yer hediye almak isteyen vatandaslarin akin ettigi magazalar... Bunun tadini cikar bence, sonra bos bu zamanlari ararsin. O kadar iyi ise imza atmis birisin, azicik dinlenmek de hakkin derim ben.

    YanıtlaSil
  4. Bence evden calisabilecegin ya da freelance bir is dusun... Nasilsa meslegin buna uygun. Ilerde bebis filan olursa cok memnun olursun ;) onemli olan ne para ne basari onemli olan huzur ve ruhunun tatmin olmasi. Cogunluk ve cevren kariyer sahibi olup cok para kazanmakla, cok harcama yapmakla mutlu ve huzurlu ve tatminkar olunacagi fikrini destekliyor olabilir ama sen ruhunu dinle bence. Populer kulturun basari anlayisina gore basarili insanlar da oluyorlar. Onemli olan olmeden once ruhunun ulasmak ustediklerine ulasabilmesi bence.

    YanıtlaSil
  5. bu konu üzerinde düşünüyorum bir süredir.ama tam cozemedim.. bir sure daha dusunmeye devam edecegim sanirim.sonra da bu postun altına bir yorum yazacagim.

    YanıtlaSil
  6. En olmadı internetten incik boncuk satarsın dostum, paraysa para, evde oturmaksa evde oturmak. Bu işlerden nefis paralar yapan insan tanıyorum. Ama kendini başarılı hisseder misin bilmem (:

    YanıtlaSil

en derin düşüncelerini dök bebeğim