Calais'deki insanlara bir tuvalet ve çit hediye edip, çitin gerisine taştıklarında buldozer ile yıkan, bütün kampı kaderine terk eden Fransızlar, insan hakları konusunda diğer ülkelere akıl vermeye ne de meraklıdırlar ! Kendileri o refugee kampındaki insanlara fare/böcek muamelesi yaparken insan hakları nerede? 
Calais'den yeni dönen arkadaşımla konuştuktan sonra sinirlerim iyice bozuldu. Arkadaşım İngiliz ve dediğine göre bir tane Fransız gönüllü bile yokmuş. Belçikalı ve İngiliz ağırlıklıymış gönüllüler. Kampın dışında yeterince sorun yokmuş gibi bir de içinde Afgan / suriyeli/ pakistanlı/sudanlı sektörleri oluşmuş. Birbirlerini sevmeyen milletler kavga falan ediyorlarmış. 
İngilizce bilen refugeelerle konuştuğunda adamların sadece 'eşit' muamele görmekten bile nasıl büyük bir mutluluk duyduğunu anlattı arkadaşım. Gerçekten Avrupa'da şu an yaşadıkları kabullenilir şey değil.
Kadınlar ve çocuklar için ayrı bir kamp varmış, hostel tarzı, kapalı. Geride kalanlar açık arazide çadırlarda, %90'ı erkek, yine de kadınlar da varmış aralarında. Batı medyasında bu insanlar tehlikeli olabilir dendiği gibi bir güvenlik sorunu yokmuş. Ve o insanların gerçekten yardıma ihtiyacı var arkadaşlar. Dil büyük sorun. Suriyeliler içinde Arapça ve bazı bazı da Türkçe konuşuluyormuş. Hiçbir şey bilmiyorlar. İngiltere'ye gelmeye çalışıyorlar, onları smuggle eden adamlar Fransa'nın İngiltere ucuna atıp 'hadi buradan botla geçeceksiniz' diye bırakmışlar. İngiltere'nin Schengen bölgesi olmadığından dahi habersizler. İnternet yok, iletişim yok. Hangi sınır kapalı hangi sınır açık bilmiyorlar, haklarından haberleri yok. Bizim arkadaş Kasımda yine gidecekmiş, ben de katılmayı düşünüyorum ona. Bu arada yolu Calais civarından geçecek olan varsa, yardım falan götürmeden, sadece moral desteği veya bilgi vermek için dahi olsa uğrasın bence o kampa. Hatta Damon'un dediğine göre her hafta biri gidip onlara haklarını ve sınırlarla ilgili bilgileri tekrar etmeli..Soğuklar da başlıyor, Allah hepsinin yardımcısı olsun. Ülkemizin bu kırılgan durumunu gördükçe onların yerinde biz de olabilirdik diye düşünüyorum. Bu bayram koç kestirmek yerine refugeelere yardım edin bence.

İngiltere'nin her yeri duble yol olduğu için Türkiye'de popomu kaldırıp gitmeye üşeneceğim mesafelere, google map eğer 1 saat 40 dk civarı bir yol tahmini yapıyorsa ya Allah deyip girişiyorum. Otobanların gülüyüm.

Eylül'de yazdan kalma bir sabaha uyanınca daha önce hep kuzeye giderken içinden zırt diye geçiverdiğimiz Linconshire'da bulunan Belton House'a gitmeye karar verdik.

Belton House National Trust bünyesinde halka açık bir ev ve ona ait bahçelerden oluşuyor.  İçinde muhtemelen 23 göbekten soylu geyikleri ile beraber büyük bir parkland'i var.

Official bilgileri şurada : http://www.nationaltrust.org.uk/belton-house/things-to-see-and-do/

National Trust'ın ne olduğunu daha önce anlatmış mıydım bilemiyorum, ama kısaca açıklamaya çalışayım. Biz İngiltere'ye ilk geldiğimizde ne aile ne arkadaş ne bir çevre olmadığı için -çocuk da yoktu o zamanlar- hafta sonları sıkıntıdan patlıyorduk.  Londra'da oturan Türkler yine hafta sonu etkinlikleri ve kaynaşma yolları bulabiliyordu belki ama biz buckinghamshire'ın derinlerinde yapayalnızdık ve "Gurbet elde döndüm köseleye" diye türküler çığırıyorduk. Biz de kendimizi doğaya vurmaya karar verdik, iki üç tane yürüyüş kitabı aldım, başladık o yürüyüş rotalarında köyler senin bayırlar benim keşif turlarına. Derken günlerden bir gün Chackmore diye bir köyün etrafında yürürken bir de baktık ki çitlerle çevrili bir yer var ve millet hoppidi hoppidi çitlerden atlıyor (bizden başka yürüyen insanlar da oluyor elbette etrafta, genelde köpeğini veya çocuğunu alıp doğaya koşan aileler veya şişesi/değneği ile meczublar gibi yürüyen orta yaşlı hımbıl ingilizler) Bu İngilizler atlıyorsa atlanır abi, ne olabilir ki en kötü diye biz de atladık. Aman tanrım, o anda hayatımda gördüğüm en güzel "Landscape" içinde buldum kendimi. Bunun adı Stowe idi.

Stowe Landscape Gardens. Gezine gezine aslında buraya girmek için bilet almak gerektiğini fark ettik. Ama ortam o kadar lovely, insanlar o kadar dost canlısıydı ki biz bu National Trust'a üye oluruz yahu diyerek üye olduk. Sonra ver elini hafta sonu gezileri. Waddesdon Manor, Hughenden, Canon's Ashby, Cleveden, Ascot, Ashridge vs.. vs.. Favorim 2 sene dibinde bir köyde yaşadığım Anglesey Abbey. Çocuğu doğum izninde orada büyüttüm diyebilirim. Her gün bebek arabasını alıp o sakin sessiz bahçelerde yürürdüm. Kaplan uyurdu ben kitap okurdum. Restoran müdürü Türk. Hala giderim arada bedava kahve ısmarlar. Diğer Brit çalışanlar da feci dost canlısı. Resmen akraba olduk yani, 1 ay gitmeyince neredesin diyorlar. Neyse lafı çok uzattım. Verdiğim her kuruşu helal ettiğim bir kurumdur National Trust. Bir dost bir arkadaş olmuştu bize burada yalnızlık çektiğimiz zamanlarda. Tarihi dokusu ile bütün mülkler birer yaşayan efsane, geçmişe duyduğu saygı ile her evi, her bahçeyi, hikayelerle, üzerine titreyerek korumaya çalışan çırpınan insanlardan oluşuyor sanki butun Trust- lovely middle class ingilizler diyelim. (Tamam itiraf ediyorum ülkenin her yerinde çok dost canlısı olmuyor Trust çalışanları ama %70 öyle diyelim ) Bu National Trust 'un üyeleri genelde Beyaz İngiliz olduğu için bazı yerlerde insana Tropikal Kuş muamelesi yapabiliyorlar.( neredensin burada mı yaşıyorsunuz vs gibi sorular.Eski kafa İngilizler için yüksek sesle konuşan ve çok fazla el kol yapan egzantirik yabancılarız ne de olsa)

Efendim Belton House'a dönersek, kendisi National Trust bünyesindeki en büyük çocuk oyun alanına sahipmiş ki muhteşemdi gerçekten. Allahım ben çocukken neredeydi bunlar diye delirdim! Tulumba olarak dizayn edilmiş sen inip kalktıkça yandan su fışkırtan tahterevalli favorimdi.

Ve şimdi sözler sussun resimler konuşsun!

Orangery ve Kilise (Orangery eskiden soyluların portakal yemek için yaptığı seramsı turunç yetiştirme yeri ve bir statü sembolü anladığım kadarı ile)

Solucan kazmaca

Huzurlu değil mi ama?

Bahçedeki göl

Boat house

yansımalar

Evin içi, şöminenin üstünde müzeyyen yengenin  evlenmeden önce yapılmış resmi.beli 50 cm'miş. şaka lan şaka Allah bilir kim bu?

Böyle büyük evlerin en güzel kısmı bence merdivenleri

Epey büyük bir ev Belton House. 1700'lerde yapılmış ama maşallahı var

Çok tarih bilgim yok ama eskiden dünya daha adilmiş diye düşünüyorum. Bütün bu zengin/soylu insanların çocukları savaşa gidip ölmüşler. Şimdi zenginlerden savaşa giden var mı?

Az önce dediklerimi geri alıyorum, böyle büyük evlerin en güzel yerleri kütüphaneleri!

geyik parkında geyikler... aslında içeri girip yanlarına doğru yürünebiliyordu ama Kapişle zor olacaktı. Bu yüzden geyikcanlara uzaktan el salladık.

İngiltere ile ilgili komik bir düşüncem var, Bu ülkenin güneyi ve kuzeyi  kıymetli. Tabelalarda 'THE NORTH' ve 'THE SOUTH' olarak tanımlanan istikametlerin yol ortası olan orta, ortabatı ve ortadoğu ise tamamen siktiredilmiş yerler sanki. Derbyshire, Nottighamshire Linconshire ,Warwickshire vs bana bu hissi verdi. Sanki oralar böyle geçerken uğramalık, bir şey olmayan yerler. İnsanları oldukça 'rough', lovelylik katsayısı yerlerde sürünüyor. Kuzey'in o muhteşem doğası ve manzaraları / turist kapasitesi, güneyin kozmopolitliği oralara uğramamış. bu ülkenin ortasında hayat yok :)

Uzun zamandır başımdan geçen ucubik olayları yazmıyorum. haydi bugün bilgisayarı 2 dk boş bulmuşken sevgili günlük tadında bir şeyler yazayım.
Bugün Pakistanlı bir arkadaşımın düğününe gittik. Çocuk çok iyi bir insan, o yüzden taa Cambridge'den kalktık oğlanı da aldık gittik düğüne. Şirketten benim dışında 1 iskoç 3 de İngiliz arkadaş gelmişti. Aslında biraz şaşırdım taa Cambridge'den çok da meraklısı olmadıkları birinin düğününe neden gider insan? Yemekli düğün diye mi? Cambridge'de yemek mi yok? Herhalde nasıl bir şey olacak merak ettiler..
Neyse bize ayrılan arka taraflardaki masaya sıkıştıktan sonra etraftaki 20-25 garsonun tamamının Türk olduğunu fark ettik. Biri işe girip hepsini aldırmış zaar. Tatlı çocuklardı, sağolsunlar.
Herkesin birbirini süzüm süzüm süzdüğü bu düğündeki SPARKLE oranı on üzerinden 1500'dü. Hintliler gibi onlar da acayip suslu kiyafetler giyiyorlar, yani gercekten suslenmenin bir birimi olsaydi ve susometre diye olcen aletler olsaydi bunlar patlayabilirdi o derece.

Dugunde tabi ki musluman dugunu olmasinin agirligindan olsa gerek ALKOL yoktu. Yurtdisinda yasamis Turkler bilir, diger ulkelerin muslumanlari bizim gibi degil. Onlar icin alkol icmek (en azindan gostere gostere icmek) olasi bir durum degil. Dindar demek istemiyorum ben onlara cunku gercek dindarlik bu degil de, kulturel kisitlamalar var ustlerinde diyelim. Icki yok. Ben dugune giderken dans olur herhalde diye gittim. Ama dans falan olmadi. Benim sarisin kucuk coni (oglum) zaten yerinde durmuyor. Dans edilse bari cocukla dans ederdik. Ama yok, pistin boynu bukuk kaldi. damatla gelin ciktilar kocaman taht gibi bir seyin ustune oturdular. Nasil ki biz simiti anca sarayda yiyoruz, sunnet olduk mu bir anda padisah kiyafeti giyiniyoruz, vs. bunlar da ayni kafa. Sanki galaksiler carpismis ve yildizlar pul olup bunlarin uzerine dusmus oyle bir GLAM. Arkadasim (damat) bana takim elbise giyecegim demisti, ulan bu ne bicim taki elbise. Yeni gelin evlerinden perde calip dikmisler, adam parliyor. Su Uygur kardeslerin renkli giyenini adami gorse secde eder Stiline kurban agabey diye. Bu mu takim oglum? diyesi geldi diyemedim. Neyse bunlar tahtta oturadursun insanlar Toast kaldirmaya basladilar. Bu Amerikan dugunlerinin adeti diye bilirdik ama Ingiliz dugunlerinde de oluyor. Fakat Ingiliz dugunlerinde genelde bu toastlar hem cok uzun olmaz hem de esprili seyler soylenir. Maalesef bu arkadaslarimiz olayi bir masallah firtinasi ekseninde ele alarak, "benim canim kardesim sen dunyanin en mukemmel insanisin "+ "adamsin aslansin kaplansin dasagini yirim!" gibi ovguler ureterek ve biraz daha masallah ekleyerek tamamladilar.

Gercekten o noktada fenalik geldi. Kuzen, amca, es dost, yenge, hatta dugune gelemeyen arkadas bile bir parca kagit ve tamamen birbirinin benzeri ovguler ve dileklerle temsil ediliyordu. Hala dans yoktu ortalikta.

Benim oglan ortaliklarda kosturuyor ve 1'den ona kadar bagira bagira sayiyordu. Onu disariya cikartmaya calisiyordum cunku ayip yani insanlar konusurken arkada ingilizce 1'den ona kadar sayan deli bir cocuk. Neyse kazara bu Tennn dedikten sonra, kizin konusmasinin bittigi alkislanan yere denk geldik. Onu alkisliyorlar sandi yavrucagim, daha da bagirmaya basladi atesli atesli. Eglence olduk bizim ingiliz arkadaslara tabii.

Bir turlu dans olmadi. Keske kendi teybimi getirip omzuma alip kendim oynasaydim. Ohoo millet birbirine onca masallah cekerken biz olsak, yirmi kere halay tepilmis, yuz kere kalca sallamistik. Turk dugunleri de boyle mi oluyor diye sordu arkadaslar, Islami usul mu? Yo ayol, biz sekuleriz. En azindan bir kismimiz yani :D diyerek onlara nasil cilginca dans edip HALAY cektigimizi anlattim.

Damat, gelin, damat ve gelinin ailesi bireysel birer Disko topu olmuyor bizim dugunlerde bir de.  oluyor demeyin, vallahi bu denli olmuyor. Sparkle seviyesi kesinlikle Pakistanli dugunu ile yarisamaz. bizim dugunlerde, gelin, gelinin kiz kardesi ve annesi disko topudur. Hatta bazi dugunlerde damat nerede diye dusunur insan. Sanki gelin kendi kendine evleniyor gibi beyaz, kocaman, ve cok mutludur, oynar, oynar oynar.... Ama damat ortalikta pek secilmez... Pakistanli arkadasimin dugununde damat seciliyordu o parlak smokin ve koca papyon ile, that's for sure!

Sanirim Yalancik goz yaslari, ayakustu yapilan 'felankesin oglunu gordun mu gaganoz kilikli sevgilisiyle gelmis aaaa' tarzi dedikodular, herkesin birbirini cok seviyormus gibi poz kesmesi, ortak dugun ozellikleri.

Dugunleri sevmiyorum. Kendi dugunumu de sevmedim (sikilmistim cok). Acikcasi dugunu nasil en ucuza mal ederiz diyerek planlamistik. Bence bunlar bos isler. Onemli olan, evlenmek bile degil. Devletin ve hukukun onunde edindigimiz ayricaliklar haric bir kagida imza atip kari koca olmanin anlami nedir ki?  Sevmek, ani yasamak, mutlu ve huzurlu olmak onemli olan- anlasmak, birbirinin icini gormek, guvenmek. Bu tarz tantanali dugunler bana su meshur dosta/dusmana ilan edelim felsefesine yapilan yatirimlarmis gibi geliyor, isim olmaz. Dostum zaten benimledir, dusmanim gorse ne olur evlendigimi diyorum.